The Origins of the Tiandihui: The Chinese Triads in Legend and History

Tiandihui که به عنوان انجمن آسمان و زمین یا Triads نیز شناخته می‌شود، یکی از اولین، بزرگترین و بادوام‌ترین انجمن‌های مخفی چینی بود که در برهه‌های تعیین‌کننده در تاریخ مدرن چین نقش مهمی ایفا کرده است. مشخصه این سازمان ها مراسم تشریفاتی بود، اغلب به شکل سوگند خون، که مردم را برای یک هدف مشترک گرد هم می آورد.

برخی برای اهداف مخفیانه، جنایتکارانه یا حتی فتنه انگیز توسط افراد بیگانه یا در سازماندهی شده بودند. حاشیه های جامعه برخی دیگر برای حفاظت متقابل یا اداره فعالیت های محلی توسط اعضای قانونمند یک جامعه سازماندهی شده بودند.

تصور رایج در قرن بیستم، چه در چین و چه در غرب، این بود که Tiandihui تأسیس شد. توسط میهن پرستان چینی در قرن هفدهم به منظور سرنگونی سلسله چینگ (مانچو) و بازگرداندن مینگ (چینی). این دیدگاه توسط سان یات سن و سایر انقلابیون مطرح شد که مدعی شدند، مانند بنیانگذاران ضد مانچوی تیاندیهویی، هدف آنها از بین بردن تاج و تخت منچوها بود.

ناسیونالیست های چینی (گومیندانگ) امروزه Tiandihui ها را بخشی از میراث خود می دانند.

این کتاب به تاریخچه بسیار متفاوتی از منشاء Tiandihui می پردازد. نویسنده با استفاده از آرشیوهای سلسله چینگ که در طی دهه‌های گذشته در پکن و تایپه در دسترس بود، نشان می‌دهد که Tiandihui نه به‌عنوان یک جنبش سیاسی، بلکه به‌عنوان یک برادری متقابل در سال 1761، یک قرن پس از تاریخی که تاریخ‌نگاری سنتی ارائه می‌کند، تأسیس شد.

او ادعا می‌کند که تاریخ‌هایی که وفاداری مینگ را به عنوان دلیل وجودی Tiandihui نشان می‌دهند، مبتنی بر منابع داخلی و تا حدی بر "افسانه شی لو" است، یک افسانه خلقت که از راهبان می‌گوید. از صومعه شائولین که به امپراتور در مبارزه با بربرهای شی لو کمک می کند.

به دلیل اهمیت آن برای نظریه های دانشمندان وفادار مینگ و تأثیر آن بر تاریخ نگاری تیاندیهویی به طور کلی، نویسنده به طور کامل این افسانه را بررسی کرده و آن را فاش می کند. تا محصول نسل های بعدی - نه بنیانگذار - اعضای Tiandihui و داستانی با تکامل خاص خود باشد. هفت نسخه موجود از خود افسانه در ترجمه انگلیسی به عنوان یک ضمیمه آمده است. این اطلاعات را از مواد آرشیوی که تاکنون تنها توسط چند متخصص چینی دیده شده است در اختیار محققان غربی قرار می دهد. و قاطعانه یک گاهشماری معتبر از تاریخ اولیه Tiandihui را ایجاد می کند.

The Tiandihui, also known as the Heaven and Earth Association or the Triads, was one of the earliest, largest, and most enduring of the Chinese secret societies that have played crucial roles at decisive junctures in modern Chinese history. These organizations were characterized by ceremonial rituals, often in the form of blood oaths, that brought people together for a common goal.

Some were organized for clandestine, criminal, or even seditious purposes by people alienated from or at the margins of society. Others were organized for mutual protection or the administration of local activities by law-abiding members of a given community.

The common perception in the twentieth century, both in China and in the West, was that the Tiandihui was founded by Chinese patriots in the seventeenth century for the purpose of overthrowing the Qing (Manchu) dynasty and restoring the Ming (Chinese). This view was put forward by Sun Yat-sen and other revolutionaries who claimed that, like the anti-Manchu founders of the Tiandihui, their goal was to strip the Manchus of their throne.

The Chinese Nationalists (Guomindang) today claim the Tiandihui as part of their heritage.

This book relates a very different history of the origins of the Tiandihui. Using Qing dynasty archives that were made available in both Beijing and Taipei during the last decades, the author shows that the Tiandihui was founded not as a political movement but as a mutual aid brotherhood in 1761, a century after the date given by traditional historiography.

She contends that histories depicting Ming loyalism as the raison d'etre of the Tiandihui are based on internally generated sources and, in part, on the "Xi Lu Legend," a creation myth that tells of monks from the Shaolin Monastery aiding the emperor in fighting the Xi Lu barbarians.

Because of its importance to the theories of Ming loyalist scholars and its impact on Tiandihui historiography as a whole, the author thoroughly investigates the legend, revealing it to be the product of later - not founding - generations of Tiandihui members and a tale with an evolution of its own. The seven extant versions of the legend itself appear in English translation as an appendix.

This book thus accomplishes three things: it reviews and analyzes the extensive Tiandihui literature; it makes available to Western scholars information from archival materials heretofore seen only by a few Chinese specialists; and it firmly establishes an authoritative chronology of the Tiandihui's early history.