The Ontology, Psychology and Axiology of Habits (Habitus) in Medieval Philosophy

این کتاب دارای 20 مقاله است که به بررسی چگونگی درک فیلسوفان و متکلمان قرون وسطایی لاتین از آنسلم تا بوریدان از هیتوس می پردازد، همچنین مطالعات دقیقی در مورد استفاده از این مفهوم توسط آگوستین و دریافت آموزه های قرون وسطی habitus دارد. در سوارز و دکارت. Habitus به عنوان تمایلات پایدار برای عمل یا تفکر به روشی خاص تعریف می شود. این تعریف از ارسطو و تا حدی آگوستین به متفکران قرون وسطی منتقل شد و نقش کلیدی در بسیاری از تحولات فلسفی و کلامی آن زمان داشت.

نوشته شده توسط کارشناسان برجسته در قرون وسطی. و فلسفه مدرن، این کتاب یک مرور تاریخی ارائه می دهد که این موضوع را در پرتو پیشرفت های اخیر در روانشناسی شناختی قرون وسطی و نظریه اخلاقی قرون وسطی بررسی می کند. پوشش شامل موضوعاتی مانند متافیزیک روح، تعریف فضیلت و رذیلت، و معرفت شناسی خودشناسی است. این کتاب همچنین حاوی مقدمه‌ای است که اولین تلاش برای بررسی جامع ماهیت و عملکرد عادت در تفکر قرون وسطی است.

این مطالب برای مخاطبان گسترده‌ای از مورخان فلسفه و فیلسوفان معاصر جذاب خواهد بود. این موضوع به همان اندازه برای مورخ فلسفه باستان که می‌خواهد دریافت تاریخی ایده‌های ارسطویی را ردیابی کند، به مورخان فلسفه مدرن که مایلند ناپدید شدن تدریجی اصطلاح «هابیتوس» در اوایل دوره مدرن و مفاهیمی که جایگزین آن شدند. علاوه بر این، این جلد همچنین برای فیلسوفان معاصر که به دیدگاه‌های تاریخی باز هستند، علاقه‌مند خواهد بود تا روندهای فعلی در روان‌شناسی شناختی، معرفت‌شناسی فضیلت و اخلاق فضیلت را تجدید کند.

This book features 20 essays that explore how Latin medieval philosophers and theologians from Anselm to Buridan conceived of habitus, as well as detailed studies of the use of the concept by Augustine and of the reception of the medieval doctrines of habitus in Suàrez and Descartes. Habitus are defined as stable dispositions to act or think in a certain way. This definition was passed down to the medieval thinkers from Aristotle and, to a lesser extent, Augustine, and played a key role in many of the philosophical and theological developments of the time.

Written by leading experts in medieval and modern philosophy, the book offers a historical overview that examines the topic in light of recent advances in medieval cognitive psychology and medieval moral theory. Coverage includes such topics as the metaphysics of the soul, the definition of virtue and vice, and the epistemology of self-knowledge. The book also contains an introduction that is the first attempt at a comprehensive survey of the nature and function of habitus in medieval thought.

The material will appeal to a wide audience of historians of philosophy and contemporary philosophers. It is relevant as much to the historian of ancient philosophy who wants to track the historical reception of Aristotelian ideas as it is to historians of modern philosophy who would like to study the progressive disappearance of the term “habitus” in the early modern period and the concepts that were substituted for it. In addition, the volume will also be of interest to contemporary philosophers open to historical perspectives in order to renew current trends in cognitive psychology, virtue epistemology, and virtue ethics.