The Omnivorous Mind: Our Evolving Relationship with Food

در این گشت و گذار لذت بخش از تاریخ بشر، جان اس. آلن نشان می دهد که فعالیت روزمره غذا خوردن بینش عمیقی در مورد میراث بیولوژیکی و فرهنگی انسان ارائه می دهد.

ما انسان ها طیف وسیعی از گیاهان و جانوران را می خوریم، اما برخلاف سایر جانوران همه چیز خوار، به اندازه شکممان با ذهن خود غذا می خوریم. این رابطه متفکرانه با غذا بخشی از چیزی است که ما را به گونه ای منحصربفرد تبدیل می کند و فرهنگ های آشپزی را متنوع می کند. حتی نزدیکترین خویشاوندان پستانداران ما به روش هوموساپینس در مورد غذا فکر نمی کنند. ما ابر همه چیزخوارانی هستیم که کام آن ها تاریخ طبیعی گونه ما را منعکس می کند.

با تکیه بر کار مورخان غذا و سرآشپزها، مردم شناسان و عصب شناسان، آلن با رژیم غذایی اجداد اولیه ما شروع می کند، نقش آشپزی را در مغز در حال تکامل ما بررسی می کند و به ادامه می رسد. به مشغله های غذاخوری های معاصر. ذهن همه چیزخوار بینش هایی را در مورد بیزاری ها و هوس های غذایی، نیاز اجباری ما به برچسب زدن به غذاها به عنوان خوب یا بد، انحراف رژیم غذایی از اهرام غذایی "سالم" و نگرش های بین فرهنگی نسبت به غذا ارائه می دهد (با فرانسوی ها، bien sûr، که نمونه ای از دنبال کردن لذت های خوراکی است).

برای توضیح، به عنوان مثال، محبوبیت جهانی غذاهای ترد، آلن ابتدا غذا را در نظر می گیرد. عادات خویشاوندان حشره خوار ما او همچنین پیشنهاد می‌کند که صدای کرانچ ممکن است با افزودن تنوع به تجربه حسی، خستگی را از رژیم غذایی دور کند. یا شاید غذاهای سرخ شده، که فکر می‌کنیم برای ما مضر هستند، لذتی غیرقانونی را در بر می‌گیرند. آلن نشان می‌دهد که وقتی صحبت از غذا خوردن می‌شود، هیچ راهی برای محاسبه طعم وجود ندارد.

In this gustatory tour of human history, John S. Allen demonstrates that the everyday activity of eating offers deep insights into human beings’ biological and cultural heritage.

We humans eat a wide array of plants and animals, but unlike other omnivores we eat with our minds as much as our stomachs. This thoughtful relationship with food is part of what makes us a unique species, and makes culinary cultures diverse. Not even our closest primate relatives think about food in the way Homo sapiens does. We are superomnivores whose palates reflect the natural history of our species.

Drawing on the work of food historians and chefs, anthropologists and neuroscientists, Allen starts out with the diets of our earliest ancestors, explores cooking’s role in our evolving brain, and moves on to the preoccupations of contemporary foodies. The Omnivorous Mind delivers insights into food aversions and cravings, our compulsive need to label foods as good or bad, dietary deviation from “healthy” food pyramids, and cross-cultural attitudes toward eating (with the French, bien sûr, exemplifying the pursuit of gastronomic pleasure).

To explain, for example, the worldwide popularity of crispy foods, Allen considers first the food habits of our insect-eating relatives. He also suggests that the sound of crunch may stave off dietary boredom by adding variety to sensory experience. Or perhaps fried foods, which we think of as bad for us, interject a frisson of illicit pleasure. When it comes to eating, Allen shows, there’s no one way to account for taste.