The Notion of an Ideal Audience in Legal Argument

همانطور که تقدیم این کتاب نشان می‌دهد، پیدایش این کتاب از ارتباط من با Cha'im Perelman ناشی می‌شود. از آنجایی که من یکی از معدود آمریکایی‌هایی بودم که در مورد استدلال TraUe de l' : la nouvelle rhetorique نظر دادم، قبل از اینکه به انگلیسی ترجمه شود، به کنفرانسی برای بزرگداشت ترجمه آن اثر تاریخی به انگلیسی دعوت شدم که در اوت 1970 برگزار شد. سانتا باربارا، کالیفومیا در مرکز مطالعات نهادهای دموکراتیک، که در آن زمان تحت مدیریت مرحوم رابرت ام. هاچینز بود. از همان ابتدا، من و پروفسور پرلمن یک دوستی قوی و صمیمی ایجاد کردیم که وقتی پروفسور پرلمن و همسرش فلا در سال 1979 به عنوان همکار در مرکز ملی علوم انسانی به کارولینای شمالی آمدند، تقویت شد. از موقعیت هایی که می توانستم در فعالیت های مرکز ملی Recherehes de Logique که تحت حمایت پروفسور پرلمن در بلژیک تأسیس شده بود، شرکت کنم، لذت بردم. سفر به بروکسل همیشه چیزی بود که مشتاقانه منتظرش بودم. از زمان مرگ ناگهانی و نابهنگام پروفسور پرلمن در ژانویه 1984، مدت کوتاهی پس از اینکه توسط پادشاه بودوئن به عنوان بارون به وی افتخار شد، من از مشارکت خود در برنامه های بنیاد پرلمن که با سخاوت و تلاش بارون تأسیس شده بود، بهره فراوان برده ام. فلا پرلمن; یک زن قابل توجه به خودی خود که اکنون متأسفانه نیز درگذشت.

As the dedication ofthis book suggests, the genesis ofthis book arises from my association with Cha'im Perelman. Because I was one of the few Americans to comment on his TraUe de l' argumentation: la nouvelle rhetorique, before it was translated into English, I was invited to a conference celebrating the translation ofthat monumental work into English that was held in August 1970 in Santa Barbara, Califomia at the Center for the Study ofDemocratic Institutions, which was then under the directorship of the late Robert M. Hutchins. From that beginning, Professor Perelman and I developed a strong and warm friendship which was cemented when Professor Perelman and his wife, Fela, came to North Carolina in 1979 as a fellow at the National Humanities Center. I enjoyed the occasions on which I was able to participate in the activities of the Centre National de Recherehes de Logique which had been established, under Professor Perelman's aegis, in Belgium. A trip to Brussels was always something to which I looked forward. Since Professor Perelman's sudden and untimely death in January 1984, shortly after he had been singularly honored by being made a baron by King Baudouin, I have benefited greatly from my participation in the programs of the Perelman Foundation which was established through the generosity and efforts ofBaronne Fela Perelman; a remarkable woman in her own right who has now sadly also passed away.