The New Ottoman Greece in History and Fiction

این کتاب به بررسی علاقه روزافزون به گذشته عثمانی در جامعه یونان معاصر و حوزه فرهنگی آن می پردازد. این بررسی می‌کند که چگونه تغییر موازنه‌های ژئوپلیتیکی در اروپای جنوب شرقی از سال 1989 به جامعه یونان فرصتی برای بازنگری در گذار از تنوع فرهنگی در بافت امپراتوری، به تلاش برای همگن کردن فرهنگ در بافت‌های ملی بعدی ارائه کرده است. این مطالعه نشان می دهد که چگونه مهاجرت معاصر و روابط بهتر با ترکیه منجر به جهت گیری های جدیدی در تاریخ نگاری، داستان و فرهنگ عامه در آغاز قرن بیست و یکم شد. این کتاب بر چگونگی استفاده از روایات مربوط به همزیستی فرهنگی تحت حکومت عثمانی به عنوان منشوری از خودآگاهی ملی تمرکز می‌کند و استدلال می‌کند که تفسیر میراث عثمانی یونان بخشی از نبردهای فرهنگی بر سر هویت و تعلق ملی است. این کتاب این روایات را در چارچوب تنش بین شرق و غرب و به ویژه جایگاه یونان در اروپا بررسی می‌کند.

This book explores the increasing interest in the Ottoman past in contemporary Greek society and its cultural sphere. It considers how the changing geo-political balances in South-East Europe since 1989 have offered Greek society an occasion to re-examine the transition from cultural diversity in the imperial context, to efforts to homogenize culture in the subsequent national contexts. This study shows how contemporary immigration and better relations with Turkey led to new directions in historiography, fiction and popular culture in the beginning of the twenty-first century. It focuses on how narratives about cultural co-existence under Ottoman rule are used as a prism of national self-awareness and argues that the interpretations of Greece’s Ottoman legacy are part of the cultural battles over national identity and belonging. The book examines these narratives within the context of tension between East and West and, not least, Greece’s place in Europe.