دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: Hardcover
نویسندگان: Vassilis K. Fouskas
سری:
ISBN (شابک) : 0275984761, 9780275984762
ناشر: Praeger
سال نشر: 2005
تعداد صفحات: 266
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 13 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The New American Imperialism: Bush’s War on Terror and Blood for Oil به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب امپریالیسم جدید آمریکا: جنگ بوش علیه ترور و خون برای نفت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
با حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001، جنگ طولانی ایالات متحده
علیه کمونیسم با جنگ دائمی علیه ترور جایگزین شد. نویسندگان بر
این باورند که این مرحله نئو امپریالیستی تنها آخرین تحول در خط
فکری و عملی است که پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد. اما آنها می
گویند که سال 2005 سال 1945 نیست. امروز، آنها استدلال می کنند،
ایالات متحده از قدرت خود استفاده می کند تا منابع کشورهای در حال
توسعه را تخلیه کند و بقیه جهان را وادار کند که به مدیریت آمریکا
در اقتصاد جهانی وابسته بمانند. آنها با این ادعا که این وضعیت در
نهایت غیرقابل دفاع است، تأکید می کنند که ایالات متحده وارد دوره
ای از بحران عمیق می شود. بهترین کاری که نئو امپریالیست های
آمریکایی می توانند انجام دهند تا از بدترین کابوس خود - اتحاد
استراتژیک و اقتصادی بین اروپا، روسیه، چین و اوپک - جلوگیری
کنند، این است که مقدمات خروج منظم قدرت آمریکا را قبل از اینکه
خیلی دیر شود، انجام دهند. امنیت انسانی و محیطی جهان.
وقتی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 فروپاشید، جنگ سرد به آرامی
جای خود را به نظم جهانی جدیدی داد که ایالات متحده در آن قرار
داشت. به عنوان ابرقدرت تنها باقی ماند. اما اصل سازماندهی که
اوایل قرن بیست و یکم را مشخص می کرد، تا زمان حملات تروریستی 11
سپتامبر 2001 هنوز نامشخص بود. اکنون واضح است که جنگ طولانی علیه
کمونیسم با جنگ دائمی علیه ترور جایگزین شده است. صرف نظر از مدت
زمان ماندن نیروهای آمریکایی در عراق و صرف نظر از اقدامات نظامی
بیشتر، جورج دبلیو بوش رئیس جمهور دوران جنگ خواهد بود که سیاست
خارجی اش تحت سلطه پنتاگون است. و با این حال، نویسندگان استدلال
می کنند، این مرحله نئو امپریالیستی، با تأکید بر عرضه نفت
اوراسیا، تنها آخرین پیشرفت در خط فکری و عملی در جهان است که
توسط افرادی مانند دین آچسون و پل نیتز پس از جهان ایجاد شد. جنگ
دوم.
اما سال 2005 سال 1945 نیست و ایالات متحده علیرغم اظهارات دونالد
رامسفلد وزیر دفاع و معاون رئیس جمهور دیک چنی، عراق و افغانستان
را آزاد نمی کند. همان طور که نیروهای ایالات متحده آلمان و ژاپن
را آزاد کردند. عراق یا یوگسلاوی سابق را بازسازی نمی کند،
همانطور که در زمان بازسازی اروپای جنگ زده با طرح مارشال انجام
داد. ایالات متحده، با نظام نظامی و اقتصاد مملو از کسری بودجه،
امروز ابزار لازم برای انجام این کار را ندارد. در عوض، نویسندگان
معتقدند، ایالات متحده به سادگی منابع طبیعی جهان در حال توسعه را
تهی می کند و بقیه کشورهای توسعه یافته را وادار می کند تا به
مدیریت آمریکا در اقتصاد جهانی وابسته بمانند. نویسندگان استدلال
می کنند که این وضعیت در نهایت غیرقابل دفاع است و در نتیجه،
ایالات متحده وارد یک دوره بحران عمیق می شود. بهترین کاری که نئو
امپریالیست های آمریکایی می توانند برای جلوگیری از بدترین کابوس
خود - اتحاد استراتژیک و اقتصادی بین اروپا، روسیه، چین و اوپک -
انجام دهند، این است که مقدمات خروج منظم قدرت آمریکا را قبل از
اینکه خیلی دیر شود، انجام دهند. امنیت انسانی و محیطی جهان به
عنوان یک کل.
With the terrorist attacks of September 11, 2001, the United
States' long war on communism was replaced by a perpetual war
on terror. The authors posit that this neo-imperialistic phase
is but the latest development in a line of thought and action
established after World War II. But, they say, 2005 is not
1945. Today, they argue, the United States uses its power to
deplete the resources of the developing world, and to compel
the rest of the world to remain dependent on American
management of the global economy. Contending that this
situation is ultimately untenable, they assert that the United
States is entering a period of deep crisis. The best thing for
American neo-imperialists to do to avert their worst
nightmare--a strategic and economic alliance among Europe,
Russia, China, and OPEC--would be to arrange for the orderly
withdrawal of American power before it is too late for the
human and environmental security of the world.
When the Soviet Union collapsed in 1991, the Cold War slowly
gave way to a new world order in which the United States was
left as the lone superpower. But the organizing principle that
would characterize the early 21st century was as yet unclear,
until the terrorist attacks of September 11, 2001. Now it is
clear that the long war on Communism has been replaced by a
perpetual war on terror. Regardless of how long American troops
remain in Iraq, and irrespective of further military actions,
George W. Bush will continue to be a wartime president whose
foreign policy is dominated by the Pentagon. And yet, the
authors argue, this neo-imperialistic phase, with its emphasis
on Eurasian oil supplies, is but the latest development in a
line of thinking and acting in the world that was established
by such men as Dean Acheson and Paul Nitze after World War
II.
But 2005 is not 1945, and the United States, despite Secretary
of Defense Donald Rumsfeld and Vice President Dick Cheney's
assertions, is not liberating Iraq and Afghanistan in the same
way that U.S. forces liberated Germany and Japan; it is not
reconstructing Iraq or the former Yugoslavia as it did when it
rebuilt war torn western Europe with the Marshall Plan. The
United States, with its thinly stretched military and
deficit-laden economy, does not possess the means to do so
today. Instead, the authors maintain, the United States is
simply depleting the developing world's natural resources,
compelling the rest of the developed world to remain dependent
on American management of the global economy. This situation is
ultimately untenable, the authors argue, and as a result, the
United States is entering a period of deep crisis. The best
thing for American neo-imperialists to do to avert their worst
nightmare--a strategic and economic alliance among Europe,
Russia, China, and OPEC--would be to arrange for the orderly
withdrawal of American power before it is too late for the
human and environmental security of the world as a whole.