The Neuropsychology of Language: Essays in Honor of Eric Lenneberg

مقالات این جلد برای بزرگداشت اریک اچ. لنه‌برگ گردآوری شده‌اند. آنها با هم نشان دهنده طیف وسیعی از موضوعاتی هستند که او به آنها علاقه داشت. یکی از ویژگی‌های متمایز کار نظری اریک لنه‌برگ، کیفیت ترکیب آن بود. او به تمام حوزه‌های علمی که ممکن بود به مطالعه ذهن و مغز مربوط شود علاقه داشت و با دقت خود را در هر یک از رشته‌های مرتبط آماده می‌کرد. او در سال 1951 با مدرک کارشناسی ارشد زبان‌شناسی از دانشگاه شیکاگو، تحصیلات دکترای خود را در رشته زبان‌شناسی و روان‌شناسی در هاروارد در سال 1955 به پایان رساند. پس از آن سه سال تخصص فوق‌دکتری در دانشکده پزشکی هاروارد در رشته‌های مغز و اعصاب و روان‌شناسی به پایان رسید. اختلالات رشدی کودکان این آمادگی و تجربه اضافی در مرکز پزشکی بیمارستان کودکان در بوستون مستقیماً منجر به تک نگاری کلاسیک او در مورد عصب روانشناسی زبان، مبانی بیولوژیکی زبان، که در سال 1967 منتشر شد، انجامید. جالب توجه است که در حالی که هر یک از مقالات از شواهد تجربی رشد می کنند، همه بدون استثنا تلاش می کنند تا به سطحی از تبیین نظری و تعمیم دست یابند که اغلب در کار تجربی به خودی خود وجود ندارد. در اینجا نیز کار لنه‌برگ هیچ جدولی برای قدرتی که او با آن به دنبال توضیحات و نظریه‌هایی از داده‌های عصب‌روان‌شناختی بود، نبود. به طور خاص، نظریه hjs مبنی بر اینکه "زبان تجلی گرایش های شناختی گونه های خاص است" فرضیه ای بود که او از شواهد لزوماً غیرمستقیم استخراج کرد.

The essays in this volume have been gathered together to honor Eric H. Lenneberg. Together they represent the broad range of topics in which he took some interest. For one of the distinguishing features of Eric Lenneberg's theoretical work was its synthesizing quality. He was interested in all of the scientific domains that might touch on the study of the mind and brain, and he carefully prepared himself in each of the pertinent disciplines. Beginning with his M. A. degree in linguistics from the University of Chicago in 1951, he went on to complete his doctoral studies in both linguistics and psychology at Harvard in 1955. This was followed by three years of postdoctoral specialization at Harvard Medical School in both neurology and chil­ dren's developmental disorders. This preparation and additional expe­ rience at the Children's Hospital Medical Center in Boston led directly to his now-classic monograph on the neuropsychology of language, The Biological Foundations of Language, which was published in 1967. It is interesting to note that while each of the essays grows out of empirical evidence, all without exception attempt to attain a level of theoretical explanation and generalization which is frequently missing from experimental work per se. Here again Lenneberg's work was no­ table for the vigor with which he sought out explanations and theories from neuropsychological data. In particular, hjs thesis that "language is the manifestation of species-specific cognitive propensities" was a hypothesis which he drew from necessarily indirect evidence.