The Nature of Modernism: Ecocritical Approaches to the Poetry of Edward Thomas, T. S. Eliot, Edith Sitwell and Charlotte Mew

این کتاب اولین مطالعه گسترده درباره رابطه شعر مدرنیستی بریتانیا و محیط را ارائه می‌کند. به چالش کشیدن تداعی تقلیل مدرنیسم به عنوان عمدتاً انسان محور در شخصیت و تمرکز شهری، بحث اصلی کتاب این است که در شعر مدرنیستی بریتانیا، علاقه روشن و پایداری به جهان طبیعی وجود دارد که هنوز توجه انتقادی کافی را به خود جلب نکرده است. در حالی که مطالعات مدرنیستی همچنان بر تکثر جنبش و گستردگی صداها و نگرانی‌های درون آن تأکید می‌کند، آگاهی محیطی ادبیات مدرنیستی و واکنش آن به تغییرات روابط انسان/طبیعت به دنبال تجربه جنگ و مدرنیته تا حد زیادی بررسی نشده باقی می‌ماند. کاوش در شعر مدرنیستی بریتانیا از منظر بوم‌نگری رویکردی تازه به جنبش و زمینه آن ارائه می‌کند و خوانش‌های بدیعی از صداهای متعارف و نوگرایانه‌تر به حاشیه رانده‌تر را تولید می‌کند. این کتاب با بحث در مورد رابطه بین مدرنیسم و ​​اکو انتقادی و مزایای ایجاد گفتگو بین این دو آغاز می شود. سپس خوانش‌های جدیدی از ادوارد توماس، تی. اس. الیوت، ادیت سیتول و شارلوت میو ارائه می‌کند که مشغله‌ای مشترک با مسائل زیست‌محیطی و تمایل مشترک برای یافتن راه‌های جدید برای دستیابی به ارتباط مجدد فیزیکی، روانی و هنری با طبیعت را آشکار می‌کند. این کتاب با تکیه بر رشد مستمر بوم‌نقدی، نشان می‌دهد که چگونه رویکردهای سبز به مطالعات مدرنیستی می‌توانند بینش‌های جدیدی را در مورد شاعران فردی و جنبش مدرنیسم به‌عنوان یک کل ایجاد کنند، و آن را به منبعی ضروری برای دانشجویان مدرنیسم، اکو انتقادی و اوایل دهه بیستم تبدیل کنند. ادبیات قرن.