دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1st ed. 2019
نویسندگان: Francis Grice
سری:
ISBN (شابک) : 3319775707, 9783319775708
ناشر: Palgrave Macmillan
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 224
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Myth of Mao Zedong and Modern Insurgency به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اسطوره مائوتسه تونگ و شورش مدرن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب با پرداختن به یکی از رایج ترین اسطوره ها در مورد شورش ها، این باور عمومی را که مائوتسه تونگ شکلی اساسی از جنگ ایجاد کرد که ماهیت شورش مدرن را دگرگون کرد، بررسی و رد می کند. برچسب زدن دشمن شورشی به عنوان استفاده از «جنگ مائوئیستی» از زمان پیروزی مائو بر گومیندانگ در سال 1949، از مالایا و ویتنام در طول جنگ سرد گرفته تا افغانستان و سوریه امروز، یک پدیده رایج بوده است. با این حال، این عمل به شدت ناقص است. این کتاب استدلال میکند که مائو نوع جدیدی از شورش را اختراع نکرد، نتوانست دید منسجمی از نحوه مبارزه با شورشها ایجاد کند، و در تأثیر خود بر شورشهای بعدی تأثیرگذار نبود. در نتیجه، از نوشتههای مائو نمیتوان برای ایجاد بینشهای معنادار برای درک آن شورشهایی که پس از او رخ داد، استفاده کرد. این بدان معناست که محققان و سیاست گذاران باید از مائو به عنوان ابزاری برای درک شورش ها و به عنوان مردی کاه که استراتژی های ضد شورش را علیه او هدف قرار دهند، استفاده نکنند.
Tackling one of the most prevalent myths about insurgencies, this book examines and rebuts the popular belief that Mao Zedong created a fundamentally new form of warfare that transformed the nature of modern insurgency. The labeling of an insurgent enemy as using “Maoist Warfare” has been a common phenomenon since Mao’s victory over the Guomindang in 1949, from Malaya and Vietnam during the Cold War to Afghanistan and Syria today. Yet, this practice is heavily flawed. This book argues that Mao did not invent a new breed of insurgency, failed to produce a coherent vision of how insurgencies should be fought, and was not influential in his impact upon subsequent insurgencies. Consequently, Mao’s writings cannot be used to generate meaningful insights for understanding those insurgencies that came after him. This means that scholars and policymakers should stop using Mao as a tool for understanding insurgencies and as a straw man against whom to target counterinsurgency strategies.