The Money Interest and the Public Interest: American Monetary Thought, 1920-1970

سال‌های 1920-1970 شاهد تغییرات انقلابی در شخصیت نظام پولی به عنوان پیامد افسردگی، جنگ و در نهایت رفاه بود. در همان سال‌ها شاهد تغییرات انقلابی در شخصیت ایده‌های اقتصادی مانند ظهور آمار، اقتصاد کینزی بودیم و سپس اقتصاد والراسی سبک توضیح اقتصادی را تغییر داد. دو خط تغییر یکدیگر را تقویت کردند، زیرا رویدادهای پولی سؤالات جدیدی را مطرح کردند که نیازمند رویکردهای مفهومی جدید بود، و ایده‌های پولی مسیرهای ممکنی را برای سیاست پولی پیشنهاد می‌کردند.

در این زمینه از تغییر، پری مهرلینگ داستانی را روایت می‌کند. تداوم حول مسئله حیاتی نقش پول در دموکراسی آمریکایی، مسئله ای که عموماً با سنت مترقی و میراث آن و به ویژه با سنت نهادگرایی در اندیشه اقتصادی آمریکا مرتبط است. در این داستان، که او از طریق ایده ها و زندگی سه نهادگرای برجسته، آلین یانگ، آلوین هانسن، و ادوارد شاو روایت می کند، پیشرفت با نوسانات مد بین دو سنت قطبی تفکر پولی سنجیده نمی شود - نظریه کمیت و ضد. تئوری کمیت - اما بیشتر از طریق موفقیتی که هر نسل بعدی جای خود را بر روی میانه در حال تغییر بین این دو افراط پیدا می کند.

بیش از یک تاریخچه ساده دکترین پولی، این کتاب موردی برای تأثیر مستمر یک سنت کاملاً آمریکایی بر تکامل تفکر اقتصادی به طور کلی. در این سنت، نهادهای پولی و مالی توسط نیروهای تاریخی شکل می‌گیرند و با نیازهای در حال تغییر اقتصاد سازگار می‌شوند.

The years 1920-1970 saw revolutionary change in the character of the monetary system as a consequence of depression, war, and finally prosperity. The same years saw equally revolutionary change in the character of economic ideas as the rise of statistics, Keynesian economics, and then Walrasian economics transformed the style of economic explanation. The two lines of change reinforced one another, as monetary events posed new questions that required new conceptual approaches, and as monetary ideas suggested possible directions for monetary policy.

Against this background of change, Perry Mehrling tells a story of continuity around the crucial question of the role of money in American democracy, a question associated generally with the Progressive tradition and its legacy, and more particularly with the institutionalist tradition in American economic thought. In this story, which he tells through the ideas and lives of three prominent institutionalists, Allyn Young, Alvin Hansen, and Edward Shaw, progress is measured not by the swings of fashion between two polar traditions of monetary thought--quantity theory and anti-quantity theory--but rather by the success with which each succeeding generation finds its footing on the shifting middle ground between the two extremes.

More than a simple history of monetary doctrine, the book makes a case for the continuing influence of a distinctly American tradition on the evolution of economic thought in general. In this tradition, monetary and financial institutions are shaped by historical forces and adapt to the changing needs of the economy.