The Miseducation of Women

دختران و پسرها متفاوت هستند. پس چرا مدارس ما اصرار دارند که آنها را یکسان بدانند؟ آیا این برابری نادرست می تواند ارتباطی با افزایش نارضایتی زنان داشته باشد که در نظرسنجی پس از بررسی آشکار می شود؟ آیا سیاست های آموزشی کور جنسیتی در واقع به ضرر زنان است؟ جیمز تولی با گرد هم آوردن صداهای بسیاری از زنان، از بریجت جونز گرفته تا سیمون دوبووار، بتی فریدان تا ژرمن گریر، گاوهای مقدس آموزش و پرورش را به چالش می کشد و خواستار بازنگری اساسی در سیاست های جنسی و راه عادلانه تری برای زنان است. آموزش نادرست زنان هنگامی که چند ماه پیش در انگلستان منتشر شد مانند بمبی فرود آمد. اما کتاب آقای تولی، مملو از مثال‌ها و حکایات از ایالات متحده و همچنین بریتانیای کبیر، کاربرد یکسانی در بحث‌های جنسیتی در این سوی اقیانوس اطلس دارد.

Girls and boys are different. So why do our schools insist on treating them as identical? Could this misguided equality have anything to do with the increasing dissatisfaction among women that is revealed in survey after survey? Do gender-blind educational policies in fact work to women's disadvantage? Bringing together many women's voices, from Bridget Jones to Simone de Beauvoir, Betty Friedan to Germaine Greer, James Tooley challenges education's sacred cows, demanding a radical rethinking of sexual politics and a fairer way forward for women. The Miseducation of Women landed like a bombshell when it was published in England a few months ago; but Mr. Tooley's book, replete with examples and anecdotes from the United States as well as Great Britain, has equal application to the gender arguments on this side of the Atlantic.