The Military Revolution in Early Modern Europe: A Revision

این کتاب این پیش‌فرض را به چالش می‌کشد که «انقلاب نظامی» قدرت‌های بزرگ اروپایی را وادار به ورود به عصر هژمونی جهانی در اوایل دوره مدرن کرد، و پیشنهاد می‌کند که اگر تاریخ معاصر را از نزدیک بررسی کنیم، این نظریه پشتیبانی نمی‌شود. مناسبت ها. فتوحات مکزیک و پرو، مسلماً دو مهم ترین تصاحب استعماری توسط یک قدرت اروپایی در آن دوران، بدون فناوری یا تاکتیک هایی که معمولاً با «انقلاب نظامی» مرتبط است، انجام شد. از سوی دیگر، ژاپن، کره، برخی از کشورهای هندی و امپراتوری عثمانی اصلاحات نظامی، هم از نظر تاکتیکی و هم فناوری، که معمولاً با رویکردی منحصراً غربی برای جنگ مرتبط است، به اجرا گذاشتند. فرانک ژاکوب و گیلمار ویسونی-آلونزو با مقایسه مطالعات موردی جهان غرب و جهان غیرغربی نشان می‌دهند که مفهوم چنین «انقلاب نظامی» افسانه‌ای است که با دیدگاه اروپامحور در تاریخ تداوم یافته است.

This book challenges the premise that a ‘military revolution’ prompted the major European powers to enter into an era of global hegemony during the early modern period, and suggests that this theory is not supported if we closely examine contemporary historical events. The conquests of Mexico and Peru, arguably the two most important colonial acquisitions by a European power during that era, were accomplished without the technology or tactics that are usually associated with the ‘military revolution’. On the other hand, Japan, Korea, some Indian states and the Ottoman Empire implemented military reforms, both tactical and technological, that are commonly associated with what was considered an exclusively Western approach to warfare. By comparing case studies of the Western and the non-Western world, Frank Jacob and Gilmar Visoni-Alonzo show that the concept of such a ‘military revolution’ is a myth perpetuated by a Eurocentric perspective on history.