The Memoirs of Princess Dashkova

اکاترینا رومانونا داشکووا (1743-1810)، شاهزاده خانم، نمایشنامه نویس، نویسنده، رئیس آکادمی علوم، و بنیانگذار و مدیر آکادمی روسیه، یکی از اولین زنان در اروپا بود که مناصب دولتی را بر عهده گرفت. خاطرات او که در میان اولین نمونه‌های زندگی‌نامه در روسیه است، بخشی از آنچه به سنت طولانی و قدرتمند زندگی‌نامه‌نویسی زنان روسی تبدیل شده است. این یک نگاه اجمالی نادر به زندگی یک چهره عمومی قوی و صریح را ارائه می دهد که در بیشتر زمان خود به دلیل هوش قوی خود شناخته شده بود، اما در انزوا مرد و امروزه تا حد زیادی فراموش شده است.
اصلاً به زبان فرانسوی نوشته شده است، ابتدا خاطرات داشکووا که به زبان انگلیسی منتشر شده و مدت‌هاست چاپ نشده است، داستان زنی را روایت می‌کند که در سن هجده سالگی نقش مهمی در کودتای کاترین کبیر به سلطنت داشت. رابطه بین این دو زن، اغلب پرتنش، موضوع اصلی این داستان است. داشکووا با اشغال موقعیت بسیار غیرمعمول هم دولت زن و هم مادر، مسیر خود را بین خواسته ها و محدودیت های حوزه \"خصوصی" و "عمومی" جامعه خود آشکار می کند. او دیدگاهی از انتظارات زنان اشراف روسی، امکاناتی که برای آنها در دسترس است، و روش هایی که در آن نقش های جنسیتی در قرن هجدهم تصور می شد، ارائه می دهد.
با مقدمه ای جدید توسط Jehanne M Gheith، خاطرات شاهزاده داشکوواعلاقه خود را به زندگی یک زن جذاب برای دانشجویان تاریخ روسیه، مطالعات زنان و مطالعات قرن هجدهم تجدید خواهد کرد. این متن قابل توجهی برای کسانی خواهد بود که درگیر مطالعه بین فرهنگی سنت های زندگی نامه نویسی زنان هستند.

Ekaterina Romanovna Dashkova (1743–1810), Russian princess, playwright, author, President of the Academy of Sciences, and founder and Director of the Russian Academy, was one of the first women in Europe to hold public office. Her memoir, among the earliest examples of autobiography in Russia, is part of what has become a long and powerful tradition of autobiographical writing by Russian women. It offers a rare glimpse into the life of a strong and outspoken public figure who was well recognized in much of her own time for her potent intellect but who died in isolation and has largely been forgotten today.
Originally written in French, first published in English, and long out of print, Dashkova’s Memoirs tell the story of a woman who at age eighteen played an important role in the coup that brought Catherine the Great to the throne. The relationship between these two women, often tense, is a central theme throughout this story. Dashkova, occupying the highly unusual position of both stateswoman and mother, also reveals her own path between the demands and limitations of the "private" and "public" spheres of her society. She provides a view of the expectations of Russian aristocratic women, the possibilities available to them, and the ways in which gender roles were conceived in the eighteenth century.
With a new introduction by Jehanne M Gheith, The Memoirs of Princess Dashkova will renew interest in the life of a fascinating woman for students of Russian history, women’s studies, and eighteenth-century studies. It will be a significant text for those engaged in the cross-cultural study of the traditions of women’s autobiographical writing.