دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: بیوفیزیک ویرایش: نویسندگان: Larry Ceplair سری: ISBN (شابک) : 0813124530, 9780813173009 ناشر: سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 348 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Marxist and the Movies: A Biography of Paul Jarrico (Screen Classics) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مارکسیست و فیلم ها: بیوگرافی پل جاریکو (کلاسیک های صفحه نمایش) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به عنوان بخشی از تلاش خود برای افشای نفوذ کمونیست ها در ایالات متحده و از بین بردن نفوذ کمونیست ها بر فیلم ها، از سال 1947 تا 1953، کمیته فعالیت های غیرآمریکایی مجلس نمایندگان صدها کارمند صنعت سینما را که مظنون به عضویت در حزب کمونیست بودند احضار کرد. بیشتر آنها، از جمله فیلمنامه نویس پل جاریکو (1915-1997)، متمم پنجم را مورد استناد قرار دادند و از پاسخ به سؤالات در مورد انجمن های سیاسی خود خودداری کردند. همه آنها در لیست سیاه قرار گرفتند. لری سپلیر در «مارکسیست و فیلمها» زندگی، حرفه سینمایی و فعالیتهای سیاسی جاریکو را روایت میکند، برنده جایزه اسکار برای فیلمنامهاش برای تام، دیک و هری (1941) و تهیهکننده نمک زمین (1954) ) یکی از محاصره شده ترین فیلم های تاریخ ایالات متحده است. اگرچه جاریکو به رده بالای فیلمنامه نویسی نرسید، اما تا زمانی که در لیست سیاه قرار گرفت، به طور پیوسته در هالیوود کار کرد. او یکی از فعال ترین کمونیست های صنعت سینما بود که به نمایندگی از ده ها هدف اجتماعی و سیاسی کار می کرد. آهنگ روسیه (1944) یکی از معدود وظایفی بود که به او اجازه داد تا عقاید سیاسی خود را از طریق هنر فیلمنامه نویسی خود بیان کند. اگرچه MGM این فیلم را به عنوان وسیله ای متعارف برای تقویت حمایت داخلی از اتحاد جماهیر شوروی، متحد ایالات متحده در زمان جنگ، برنامه ریزی کرد، اما مورد حمله انبوهی از ضد کمونیست ها قرار گرفت. جاریکو به طرق مختلف با لیست سیاه مبارزه کرد و بزرگترین نبرد او ساخت نمک زمین بود. جاریکو، سایر افراد در لیست سیاه و خانواده معدنچیانی که موضوع فیلم بودند، فیلمی برجسته در تاریخ سینما خلق کردند. جاریکو مانند سایرین در لیست سیاه تصمیم گرفت که اروپا فضای آزادتری نسبت به ایالات متحده در جنگ سرد ارائه می دهد. اگرچه او در زمانی که در خارج از کشور زندگی می کرد به حمایت از اهداف سیاسی ادامه داد، اما یافتن تکالیف فیلمنامه نویسی بازار سیاه برایش دشوار بود. در فیلمنامههایی که تکمیل کرد، مجبور بود از نام مستعار استفاده میکرد یا به تهیهکنندگان اجازه میداد که اعتبار صفحه نمایش را به دیگران بدهند. پس از بازگشت به ایالات متحده در سال 1977، او مبارزه را برای بازگرداندن اعتبار صفحه نمایش به نویسندگان لیست سیاه که مانند خودش از اواخر دهه 1940 تا اواسط دهه 1960 از اعتبار صفحه نمایش محروم بودند، رهبری کرد. با وجود تمام موانعی که جاریکو با آن روبرو شد، هرگز ایمان خود را به پتانسیل مترقی فیلم ها و امکان آینده سوسیالیستی از دست نداد. مارکسیست و فیلم به جزئیات رابطه بین آثار یک فیلمنامه نویس و عقاید کمونیستی او می پردازد. Ceplair از آرشیو عظیم Jarrico، مصاحبهها با او و کسانی که او را بهتر میشناختند، و بسیاری از منابع دیگر، دیدگاهی درونی از زندگی و کار پل Jarrico ایجاد کرده است و هر دو را در زمینه تاریخ فرهنگی ایالات متحده قرار میدهد.
As part of its effort to expose Communist infiltration in the United States and eliminate Communist influence on movies, from 1947--1953 the House Committee on Un-American Activities subpoenaed hundreds of movie industry employees suspected of membership in the Communist Party. Most of them, including screenwriter Paul Jarrico (1915--1997), invoked the Fifth Amendment and refused to answer questions about their political associations. They were all blacklisted. In The Marxist and the Movies, Larry Ceplair narrates the life, movie career, and political activities of Jarrico, the recipient of an Oscar nomination for his screenplay for Tom, Dick and Harry (1941) and the producer of Salt of the Earth (1954), one of the most politically besieged films in the history of the United States. Though Jarrico did not reach the upper eschelon of screenwriting, he worked steadily in Hollywood until his blacklisting. He was one of the movie industry's most engaged Communists, working on behalf of dozens of social and political causes. Song of Russia (1944) was one of the few assignments that allowed him to express his political beliefs through his screenwriting craft. Though MGM planned the film as a conventional means of boosting domestic support for the USSR, a wartime ally of the United States, it came under attack by a host of anti-Communists. Jarrico fought the blacklist in many ways, and his greatest battle involved the making of Salt of the Earth. Jarrico, other blacklisted individuals, and the families of the miners who were the subject of the film created a landmark film in motion picture history. As did others on the blacklist, Jarrico decided that Europe offered a freer atmosphere than that of the cold war United States. Although he continued to support political causes while living abroad, he found it difficult to find remunerative black market screenwriting assignments. On the scripts he did complete, he had to use a pseudonym or allow the producers to give screen credit to others. Upon returning to the United States in 1977, he led the fight to restore screen credits to the blacklisted writers who, like himself, had been denied screen credit from the late 1940s to the mid-1960s. Despite all the obstacles he encountered, Jarrico never lost his faith in the progressive potential of movies and the possibility of a socialist future. The Marxist and the Movies details the relationship between a screenwriter's work and his Communist beliefs. From Jarrico's immense archive, interviews with him and those who knew him best, and a host of other sources, Ceplair has crafted an insider's view of Paul Jarrico's life and work, placing both in the context of U.S. cultural history.