دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ann Margaret Higgins
سری:
ناشر: University of Massachusetts
سال نشر: 2006
تعداد صفحات: 292
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The mark of the hero: Language and identity in the Middle English romance به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نشان قهرمان: زبان و هویت در رمانس انگلیسی میانه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه مطالعه ای است بر روی نسخه خطی انگلیسی اوایل قرن چهاردهم، کتابخانه ملی اسکاتلند MS Advocates 19.2.1 (دستنوشته Auchinleck)، و سه مورد از هجده رمان عاشقانه آن. حدوداً تولید تجاری 1340-1330، Auchinleck قدیمیترین نسخه خطی انگلیسی موجود است که حاوی متون منحصراً به زبان انگلیسی میانه به جای لاتین یا فرانسوی است و اکثر 44 متن باقیمانده آن در اولین نسخههای خود در آنجا ظاهر میشوند. از طریق بررسی اول از نسخه خطی به عنوان یک کل، سپس در مورد رمانس های آمیس و آمیلوون، سر تریسترم، و سر اورفئو، نشان می دهم که عمل فیزیکی و ادبی ترجمه از فرانسوی به انگلیسی که نسخه خطی اوچینلک را تشکیل می دهد، تأثیری دگرگون کننده بر آن داشته است. متون آن را وادار می کند که نویسندگان و نسخه نویسان آنها بازتابی مستقیم (هر چند اغلب ظریف) از محیط اجتماعی و فرهنگی انگلستان قرن چهاردهم را در آنها بگنجانند. فصل 1 از نسخ خطی و شواهد تاریخی معاصر استفاده می کند تا استدلال کند که در این دوره سواد در انگلیسی بر سواد در فرانسه و/یا لاتین استوار بود، و بنابراین استفاده انحصاری اوچینلک از انگلیسی به جای ضرورت، یک موضوع انتخابی بود و این ادعا را تشکیل می داد. هم ارزش زبان متون آن و هم برای خود انگلیسی بودن. این ادعا، من از طریق تحلیلهای خود در فصلهای 2، 3، و 4 از آمیس و آمیلون، سر تریسترم و سر اورفئو، بر کاتبان و شاعرانی تأثیر گذاشت که رمانهای عاشقانه را برای گنجاندن در دستنویس اوچینلک انتخاب، اقتباس و/یا ترجمه کردند، و آنها را افزایش داد. حساسیت به تعامل بین آن متون و محیطی که در آن زندگی و کار می کردند. آمیس و آمیلون وابستگی خود را به یک منبع آنگلو نورمن پنهان نمی کند. سر تریسترم از آیه آنگلو نورمن تریستان توماس گرفته شده است. سر اورفئو پیشینی بومی ندارد، اما مدیون داستان اورفئوس است. با این حال، نسخههای Auchinleck از هر سه، یک کاراکتر انگلیسی مشخص را نشان میدهند، و استدلال میکنند که شرایط ترکیب و/یا کتیبه آنها باعث شد این کاتبان و شاعران، آگاهانه یا ناخودآگاه، این آثار را اصلاح کنند تا ترجمههای انگلیسی منابع خود را ایجاد کنند. نه تنها از نظر زبانی، بلکه در مفهوم اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز کار می کند.
This dissertation is a study of the early fourteenth-century English manuscript, National Library of Scotland MS Advocates 19.2.1 (The Auchinleck Manuscript), and three of the eighteen romances it contains. Commercially produced ca. 1330-40, Auchinleck is the earliest extant English manuscript containing texts exclusively in Middle English rather than Latin or French, and the majority of its 44 surviving texts appear there in their earliest copies. Through an examination first of the manuscript as a whole, then of the romances Amis and Amiloun, Sir Tristrem, and Sir Orfeo, I demonstrate that the physical and literary act of translation from French to English that constitutes the Auchinleck Manuscript had a transformative effect upon its texts, causing their authors and copyists to incorporate in them a direct (though often subtle) reflection of the social and cultural environment of fourteenth-century England. Chapter 1 draws on contemporary manuscript and historical evidence to argue that in this period literacy in English was predicated upon literacy in French and/or Latin, and that Auchinleck's exclusive use of English was thus a matter of choice rather than necessity, constituting an assertion of the value both of the language of its texts and of Englishness itself. That assertion, I argue through my analyses in Chapters 2, 3, and 4 of Amis and Amiloun, Sir Tristrem and Sir Orfeo, influenced the scribes and poets who selected, adapted and/or translated romances for inclusion in the Auchinleck Manuscript, heightening their sensitivity to the interplay between those texts and the environment in which they lived and worked. Amis and Amiloun makes no secret of its dependence on an Anglo-Norman source; Sir Tristrem is derived from the Anglo-Norman verse Tristan of Thomas; Sir Orfeo has no vernacular forebear but is indebted to Ovid's tale of Orpheus. The Auchinleck versions of all three, however, display a distinctly English character, arguing that the circumstances of their composition and/or inscription prompted these scribes and poets, consciously or unconsciously, to modify these works so as to create English translations of their sources that function not only linguistically, but in the social, cultural and political sense as well.