The Man Who Invented the Laser: The Genius of Theodore H. Maiman

میمن فارغ التحصیل دانشگاه کلرادو بود که به او مدرک B.S. در سال 1949 در رشته فیزیک مهندسی. سپس دکترای خود را دریافت کرد. در فیزیک در سال 1955 از دانشگاه استنفورد و شروع به کار در آزمایشگاه تحقیقاتی هیوز (HRL). در آنجا او بر ایجاد دستگاهی متمرکز شد که قادر به تبدیل تابش الکترومغناطیسی فرکانس مختلط به نور بسیار تقویت شده و منسجم با فرکانس گسسته باشد. میمن بعداً دریافت که محاسبات پذیرفته شده بازده کوانتومی فلورسانس یاقوت سرخ اشتباه بوده و می توان از این ماده برای تحقیقات خود استفاده کرد. اصرار او در مورد یاقوت سرانجام نتیجه داد، زیرا در 16 مه 1960، دستگاهی که او با استفاده از آن ساخت، اولین لیزر قابل اجرا در جهان شد (مخفف تقویت نور با انتشار تحریک شده تشعشع).

Maiman was a graudate of the University of Colorado, which awarded him a B.S. in engineering physics in 1949. Later, he received his Ph.D. in physics in 1955 from Stanford University and began work at the Hughes Research Laboratory (HRL). There he concentrated on creating a device capable of converting mixed frequency electromagnetic radiation into highly amplified and coherent light of discrete frequency. Maiman later found that the accepted calculations of the fluorescence quantum efficiency of ruby were wrong and that the material could be used for his research. His persistence with ruby eventually paid off, for on May 16, 1960, the device he built using it became the world's first operable laser (acronym for light amplification by stimulated emission of radiation).