The Making of the Modern Corporation: The Casa di San Giorgio and its Legacy (1446-1720)

این کتاب منشا یک موسسه مالی، شرکت مدرن، در جنوا را دنبال می‌کند و انتشار آن را در انگلستان، هلند و فرانسه بازسازی می‌کند. در آغاز، مدیریت بدهی عمومی در جنوا به Casa di San Giorgio (1407–1805) سپرده شد. با گذشت زمان، قدرت هایی را به خود اختصاص داد که ما اکنون به بانک ها و دولت ها نسبت می دهیم و ویژگی های مالی و قدرت های مالی، سیاسی و سرزمینی را به خود اختصاص داد. به عنوان یکی از اولین بانک های مرکزی، تقریباً یک قرن بر سرزمین ها و جمعیت های محلی حکومت می کرد. این کشور دارایی های استراتژیک جنوا را در نزدیک و دور، از جمله جزیره کورس، شهر فاماگوستا (در قبرس) و پست های تجاری در کریمه، دریای سیاه، لونیگیانا در شمال توسکانی و شهرهای مختلف در لیگوریا کنترل می کرد. در اوایل قرن شانزدهم، نیکولو ماکیاولی در تاریخ فلورانس (کتاب هشتم، فصل 29)، اولین کسی بود که رابطه بین را تحلیل کرد. قدرت های مالی و سرزمینی Casa di San Giorgio، که در اختیار داشتن سرزمین ها به عنوان مبنای برتری خود اعلام می کند. بعدها، بنیانگذاران برخی از اولین شرکت ها، از جمله شرکت هند شرقی هلند (1602)، بانک انگلستان (1694)، و شرکت جان لاو می سی سی پی (1720) در فرانسه، به مدل < ارجاع دادند. span>Casa di San Giorgio.

This book traces the origins of a financial institution, the modern corporation, in Genoa and reconstructs its diffusion in England, the Netherlands, and France. At its inception, the Casa di San Giorgio (1407–1805) was entrusted with managing the public debt in Genoa. Over time, it took on powers we now ascribe to banks and states, accruing financial characteristics and fiscal, political, and territorial powers. As one of the earliest central banks, it ruled territories and local populations for almost a century. It controlled strategic Genoese possessions near and far, including the island of Corsica, the city of Famagusta (in Cyprus), and trading posts in Crimea, the Black Sea, the Lunigiana in northern Tuscany, and various towns in Liguria. In the early sixteenth century, in his Florentine Histories (Book VIII, Chapter 29), Niccolò Machiavelli was the first to analyze the relationship between the Casa di San Giorgio’s financial and territorial powers, declaring its possession of territories as the basis of its ascendancy. Later, the founders of some of the earliest corporations, including the Dutch East India Company (1602), the Bank of England (1694), and John Law’s Mississippi Company (1720) in France, referenced the model of the Casa di San Giorgio.