ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب The Maginot Line: The History of the Fortifications that Failed to Protect France from Nazi Germany During World War II

دانلود کتاب خط مگنوتو: تاریخچه قلعه هایی که از فرانسه نازی ها در طول جنگ جهانی دوم نتوانستند از فرانسه حفاظت کنند

The Maginot Line: The History of the Fortifications that Failed to Protect France from Nazi Germany During World War II

مشخصات کتاب

The Maginot Line: The History of the Fortifications that Failed to Protect France from Nazi Germany During World War II

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
 
ناشر: Charles River Editors 
سال نشر: 2015 
تعداد صفحات: 0 
زبان: English 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 28,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 16


در صورت تبدیل فایل کتاب The Maginot Line: The History of the Fortifications that Failed to Protect France from Nazi Germany During World War II به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب خط مگنوتو: تاریخچه قلعه هایی که از فرانسه نازی ها در طول جنگ جهانی دوم نتوانستند از فرانسه حفاظت کنند نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب خط مگنوتو: تاریخچه قلعه هایی که از فرانسه نازی ها در طول جنگ جهانی دوم نتوانستند از فرانسه حفاظت کنند

نمای کلی: *شامل تصاویر *منشا خط ماژینو، ساخت آن و جنگ جهانی دوم در اطراف آن را توضیح می دهد *شامل منابع آنلاین و کتابشناسی برای مطالعه بیشتر *شامل فهرست مطالب دیوار بزرگ فرانسه، که در هر صورت بسیار پرهزینه خواهد بود. در عوض، ما ابزارهای قدرتمند اما منعطف را برای سازماندهی دفاعی پیش‌بینی کرده‌ایم که بر اساس اصل دوگانه استفاده کامل از زمین و ایجاد یک خط آتش مداوم در همه جا است. – آندره ماژینو هنگامی که قدرت آلمان نازی در طول دهه 1930 به طرز نگران کننده ای افزایش یافت، فرانسوی ها به دنبال ابزاری برای دفاع از قلمرو خود در برابر تهدید رو به رشد رایش هزار ساله بودند. دولت فرانسه به عنوان معمارترین اقدامات تنبیهی در معاهده ورسای پس از جنگ جهانی اول، اهداف طبیعی را برای قصاص توتونی تعیین کرد، بنابراین خط ماژینو، مجموعه ای از نقاط قوی و استحکامات به هم پیوسته که در امتداد بیشتر مرزهای شرقی فرانسه قرار دارد، به فروکش کردن فرانسویان کمک کرد. ترس از تهاجم افسانه محبوب خط ماژینو، دفاع از مرز را به عنوان یک پروژه بی فایده «فیل سفید» به تصویر می کشد که ناشی از درک نادرست فاحش از واقعیت های جدید جنگ در اواسط قرن بیستم بود و به سرعت توسط پیشروی نیرومند حمله رعد اسا آلمانی تحت تأثیر قرار گرفت. اصطلاح انگلیسی امروزه این دیدگاه از خط ماژینو را به عنوان استعاره ای برای هر اقدام دفاعی که شدیداً به آن اعتقاد داریم اما در واقع بی فایده است، فرا می خواند. در واقع، استفاده‌هایی مانند «ذهنیت خط ماژینو» که یک طرز فکر بسیار تدافعی و واکنشی را توصیف می‌کند، این افسانه را تداوم می‌بخشد. به عنوان نویسنده فرانسوی و رابط نظامی با بریتانیا، آندره ماروآ، در مورد سرخوردگی خود از خط دفاعی که در ابتدا مشتاقانه از آن حمایت می کرد، نوشت: «اکنون می دانیم که مجموعه خط ماژینو یک بیماری خطرناک ذهنی بود. اما من این را همانطور که در ژانویه 1940 نوشته شده بود منتشر می کنم. با این حال، در واقعیت، خط مژینو واقعی به طور قابل توجهی عملکرد بیشتری نسبت به حافظه داشته است. نقص واقعی استراتژی نظامی فرانسه در روزهای آغازین جنگ جهانی دوم نه در اتکا به استحکامات ماژینو بلکه در غفلت ارتش از بهره برداری از فرصت های نظامی ایجاد شده توسط این خط بود. به عبارت دیگر، دفاع مرزی همانطور که تصور می شد عمل کرد، اما سایر تسلیحات نظامی به اندازه کافی برای متوقف کردن آلمانی ها از آن پشتیبانی نکردند. ارتش فرانسه فرصت را هدر داد نه به این دلیل که خط ماژینو وجود داشت، بلکه به این دلیل که نتوانستند از طرح دفاعی خود به درستی استفاده کنند. برخی از تفسیرهای فرانسوی به این افسانه کمک کرد، اما هجوم سیاستمداران هیچ چیز را در مورد هدف یا تاریخ واقعی خط ماژینو تغییر نداد: «ژنرال مورن، از وضعیت موجود اینگونه دفاع کرد: «چگونه می‌توان فکر کرد که ما هنوز در حال فکر کردن هستیم. زمانی که میلیاردها دلار برای ایجاد یک سد مستحکم هزینه کرده ایم، تهاجمی است؟ آیا آنقدر دیوانه خواهیم بود که فراتر از این مانع پیشروی کنیم و کمی ماجراجویی کنیم؟» [...] اما خط ماژینو هرگز به عنوان نوعی دیوار بزرگ چین تصور نشده بود که فرانسه را از جهان خارج بسته است. هدف آن آزاد کردن نیروی انسانی برای عملیات تهاجمی در جاهای دیگر بود.» (جکسون، 2004، 27). در واقع، یک نبرد فراموش شده در جنوب شرقی فرانسه، که در آن چهار لشکر فرانسوی (بعدها با استقرار مجدد یک لشکر به سمت شمال در تلاشی بیهوده برای جلوگیری از جزر و مد آلمان به سه لشکر کاهش یافت) به لطف قدرت دفاعی ارتش، 32 لشکر ایتالیایی را مهار کرد. - که "خط ماژینو کوچک آلپ" نامیده می شود، درستی مفهوم و مهندسی را به اثبات رساند. اگرچه ایتالیایی‌ها از تجهیزات ضعیف و بی‌کفایتی مداخله‌گر «رهبری» شخصی موسولینی رنج می‌بردند، نبرد در جبهه آلپاین موفقیت خط ماژینو را به‌عنوان یک «تقویت‌کننده نیرو» برجسته کرد. سربازان فرانسوی حملات شجاعانه اما بیهوده ایتالیایی را با اختلاف 8:1 یا 10:1 به نفع ایتالیایی ها به مدت پنج روز متوقف کردند تا اینکه آتش بس با محور به این نمایش غیرقابل انکار اثربخشی خط ماژینو پایان داد.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Overview: *Includes pictures *Explains the origins of the Maginot Line, its construction, and the World War II fighting around it *Includes online resources and a bibliography for further reading *Includes a table of contents “We could hardly dream of building a kind of Great Wall of France, which would in any case be far too costly. Instead we have foreseen powerful but flexible means of organizing defense, based on the dual principle of taking full advantage of the terrain and establishing a continuous line of fire everywhere.” – Andre Maginot As the power of Nazi Germany grew alarmingly during the 1930s, the French sought means to defend their territory against the rising menace of the Thousand-Year Reich. As architects of the most punitive measures in the Treaty of Versailles following World War I, the French government made natural targets for Teutonic retribution, so the Maginot Line, a series of interconnected strongpoints and fortifications running along much of France's eastern border, helped allay French fears of invasion. The popular legend of the Maginot Line portrays the frontier defenses as a useless “white elephant” project that was prompted by a gross misapprehension of warfare's new realities in the mid-20th century and quickly overwhelmed by the forceful advance of the German blitzkrieg. English idiom today invokes this vision of the Maginot Line as a metaphor for any defensive measure strongly believed in but actually useless. Indeed, usages such as “Maginot Line mentality,” describing an overly defensive, reactive mindset, perpetuate the legend. As a French author and military liaison with the British, Andre Maurois, wrote about his disillusionment with the defensive line he originally enthusiastically supported: “We know now that the Maginot line-complex was a dangerous disease of the mind; but I publish this as it was written in January, 1940.” In reality, however, the actual Maginot Line proved considerably more functional than memory has served. The true flaw in French military strategy during the opening days of World War II lay not in reliance on the Maginot fortifications but in the army's neglect to exploit the military opportunities the Line created. In other words, the border defense performed as envisioned, but the other military arms supported it insufficiently to halt the Germans. The French Army squandered the opportunity not because the Maginot Line existed but because they failed to utilize their own defensive plan properly. Some French commentary contributed to the legend, but the bloviating of politicians altered nothing regarding the Maginot Line's actual purpose or history: “General Maurin, defended the status quo in these words: ‘[H]ow could one think that we are still thinking about an offensive when we have spent billions to establish a fortified barrier? Would we be mad enough to advance beyond this barrier to undertake some adventure?’ [...] but the Maginot Line had never been conceived as a sort of Great Wall of China sealing France off from the outside world. Its purpose was to free manpower for offensive operations elsewhere.” (Jackson, 2004, 27). In fact, a forgotten battle in the southeast of France, where four French divisions (later reduced to three by the redeployment of one northwards in a futile effort to stem the German tide) held off 32 Italian divisions thanks to the defensive power of the so-called “Little Maginot Line of the Alps,” proved the soundness of both the concept and engineering. Though the Italians suffered from poor equipment and the meddling incompetence of Mussolini's personal “leadership,” the fighting on the Alpine front brilliantly highlighted the Maginot Line's success as a “force multiplier.” French soldiers held off brave but futile Italian attacks at odds of 8:1 or 10:1 in favor of the Italians for five days until an armistice with the Axis put an end to this undeniable display of the Maginot Line's effectiveness.





نظرات کاربران