The Lost Territories: Thailand’s History of National Humiliation

این یک باور گرامی در میان مردم تایلند است که کشورشان هرگز مستعمره نشده است. با این حال، سیاستمداران، دانشمندان و دیگر چهره‌های رسانه‌ای دائماً علیه استعمار غرب و دزدی امپریالیستی از قلمرو تایلند دعوا می‌کنند. مورخان تایلندی اصرار دارند که این کشور با نظم جهانی تحت سلطه غرب با موفقیت بیشتری نسبت به سایر پادشاهی های آسیای جنوب شرقی سازگار شد و تاریخ افتخارآمیز استقلال خود را جشن می گیرند. اما بسیاری از رهبران تایلند غرب را یک تهدید می دانند و تایلند را قربانی تصویر می کنند. واضح است که رابطه تایلند با غرب دوسویه است.

سرزمین های گمشده این معما را با بررسی دو رشته مهم و متضاد تاریخ نگاری تایلندی بررسی می کند: ایدئولوژی معروف سلطنتی-ناسیونالیستی، که تاریخ طولانی استقلال تایلند را جشن می گیرد. و آنچه نویسنده آن را «گفتمان تحقیر ملی» می‌نامد، تصویر آینه‌ای آن است. شین استرات به بررسی منشأ و پیامدهای گفتمان تحقیر ملی می پردازد و نشان می دهد که چگونه دولت مدرن تایلند از ایده تحقیر ملی برای حمایت از نوعی ناسیونالیسم ضد غربی استفاده کرده است. برخلاف روایت‌های پیروزمندانه سلطنتی-ناسیونالیستی، تاریخ تحقیر ملی تایلند را قربانی قلدری امپریالیستی غربی به تصویر می‌کشد. با تمرکز بر موضوعات کلیدی مانند فراسرزمینی، عدم توازن تجاری، و از دست دادن سرزمینی، تاریخ تحقیر ملی معتقد است که غرب مانع توسعه تایلند شد، حتی در حالی که اظهار حمایت و همکاری کرد. اگرچه دولت در این روایت قهرمان باقی می ماند، اما قهرمانی غم انگیزی است که با رنج و ستم خارجی تعریف می شود.

استرات از طریق تجزیه و تحلیل دقیق خود از منابع دولتی و رسانه ای نشان می دهد که چگونه سیاستمداران تایلندی تصاویر تحقیر ملی را در حمایت از شوونیسم قومی و گسترش نظامی به کار گرفته اند. او نشان می دهد که چگونه این گفتمان به پایه ایدئولوژیک استراتژی irredentist تایلند، مبارزات ضد کاتولیک دولت، و پذیرش پان آسیاییستی آن در طول جنگ جهانی دوم تبدیل شد. و اینکه چگونه روایت \"دولت به عنوان قربانی\" توسط سیاستمداران برای بازتعریف هویت تایلندی و ارتقای ارتش به نقش ناجی ملی استفاده شده است. سرزمین های گمشده به دلیل نوری که بر بسیاری از اپیزودهای سیاست خارجی تایلند، از جمله اختلافات معاصر بر سر پره ویهار، می افکند، مورد توجه ویژه مورخان و دانشمندان علوم سیاسی خواهد بود. تجزیه و تحلیل کتاب از دستکاری حافظه تاریخی، دانشگاهیان را که پدیده‌های مشابه را در سراسر جهان کشف می‌کنند، مورد توجه قرار می‌دهد.

It is a cherished belief among Thai people that their country was never colonized. Yet politicians, scholars, and other media figures chronically inveigh against Western colonialism and the imperialist theft of Thai territory. Thai historians insist that the country adapted to the Western-dominated world order more successfully than other Southeast Asian kingdoms and celebrate their proud history of independence. But many Thai leaders view the West as a threat and portray Thailand as a victim. Clearly Thailand's relationship with the West is ambivalent.

The Lost Territories explores this conundrum by examining two important and contrasting strands of Thai historiography: the well-known Royal-Nationalist ideology, which celebrates Thailand's long history of uninterrupted independence; and what the author terms "National Humiliation discourse," its mirror image. Shane Strate examines the origins and consequences of National Humiliation discourse, showing how the modern Thai state has used the idea of national humiliation to sponsor a form of anti-Western nationalism. Unlike triumphalist Royal-Nationalist narratives, National Humiliation history depicts Thailand as a victim of Western imperialist bullying. Focusing on key themes such as extraterritoriality, trade imbalances, and territorial loss, National Humiliation history maintains that the West impeded Thailand's development even while professing its support and cooperation. Although the state remains the hero in this narrative, it is a tragic heroism defined by suffering and foreign oppression.

Through his insightful analysis of state and media sources, Strate demonstrates how Thai politicians have deployed National Humiliation imagery in support of ethnic chauvinism and military expansion. He shows how the discourse became the ideological foundation of Thailand's irredentist strategy, the state's anti-Catholic campaign, and its acceptance of pan-Asianism during World War II; and how the "state as victim" narrative has been used by politicians to redefine Thai identity and elevate the military into the role of national savior. The Lost Territories will be of particular interest to historians and political scientists for the light it sheds on many episodes of Thai foreign policy, including the contemporary dispute over Preah Vihear. The book's analysis of the manipulation of historical memory will interest academics exploring similar phenomena worldwide.