دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Small. Helen
سری:
ISBN (شابک) : 9780199229932, 019959256X
ناشر: Oxford University Press, Incorporated
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب زندگی طولانی: 08.36 انسان شناسی فلسفی، فلسفه روانشناسی، 17.93 مضامین و انگیزه ها در ادبیات، سالمندی، ادبیات، سالمندی، سالمندی در ادبیات، سالمندی--فلسفه، جنبه های فلسفی، سالمندی -- فلسفه
در صورت تبدیل فایل کتاب The Long Life به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زندگی طولانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مقدمه -- آستانه افلاطونی (افلاطون و توماس مان) -- با دیدن پایان (ارسطو و شاه لیر) -- وحدت روایی زندگی ها (اپیکورگرایی، دیدگاه روایی، سائول بلو) -- قدرت انتخاب (برنامه ریزی احتیاطی زندگی) فیلیپ لارکین، استیوی اسمیت) -- جایی که منافع شخصی به پایان می رسد (درک پارفیت و بالزاک) -- زندگی محدود (متافیزیک آدورنو، دیکنز، بکت) -- اکنون یا هرگز (برنارد ویلیامز، جی ام کوتزی، فیلیپ راث) -- پیری تکامل یافته (نظریه تکاملی، بافت زخم مایکل ایگناتیف) -- نتیجه: زندگی طولانی خواننده را دعوت می کند تا دامنه وسیعی از نوشته های افلاطون گرفته تا آثار فلسفی اخیر درک پارفیت، برنارد ویلیامز و دیگران و از شاه لیر شکسپیر را بررسی کند. از آثار توماس مان، بالزاک، دیکنز، بکت، استیوی اسمیت، فیلیپ لارکین، تا نوشتههای اخیر ساول بلو، فیلیپ راث و جی ام کوتزی. هلن اسمال استدلال میکند که اگر میخواهیم پیری را درک کنیم، باید اساساً به معنای یک شخص بودن، داشتن زندگی، داشتن (یا داشتن) زندگی خوب، و بخشی از یک جامعه عادلانه فکر کنیم. منظور افلاطون از این که پیری بهترین مکان برای تمرین فلسفه است - یا توماس مان وقتی پیری را بهترین زمان برای نویسنده بودن تعریف کرد - چه بود و آیا حق با آنها بود؟ اگر مانند ارسطو فکر کنیم که یک زندگی خوب مستلزم جست و جوی فعال فضیلت است، دیدگاه ما نسبت به زندگی بعدی چگونه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت؟ اگر فکر کنیم که زندگیها و افراد با هم متحد میشوند، همانطور که گفته میشود داستانها با هم متحد میشوند، چگونه تفکر ما درباره پیری با کسی که فکر میکند زندگیها و/یا افراد میتوانند به شدت ناپیوسته باشند، متفاوت خواهد بود؟ در یک جامعه عادلانه، توزیع عادلانه منابع محدود بین جوانان و پیران چیست؟ اگر اصلاً، تحولات اخیر در نظریه پیری تکاملی چگونه باید تفکر ما را در مورد معنای پیر شدن تغییر دهد؟ این کتاب پیشگامانه، عمیق و همچنین گسترده است، و احتمالاً نحوه صحبت ما در مورد یکی از نگرانی های اجتماعی بزرگ زمان ما - افزایش تعداد کسانی که در سنین بالا زندگی می کنند، و نسبت رو به رشد افراد قدیمی را تغییر می دهد. به جوان
Introduction -- The Platonic threshhold (Plato and Thomas Mann) -- On seeing the end (Aristotle and King Lear) -- Narrative unity of lives (Epicureanism, the narrative view, Saul Bellow) -- The power of choosing (prudential life planning, Philip Larkin, Stevie Smith) -- Where self-interest ends (Derek Parfit and Balzac) -- The bounded life (Adorno's Metaphysics, Dickens, Beckett) -- Now or never (Bernard Williams, J.M. Coetzee, Philip Roth) -- Evolved senescence (evolutionary theory, Michael Ignatieff's Scar tissue) -- Conclusion.;The Long Life invites the reader to range widely from the writings of Plato through to recent philosophical work by Derek Parfit, Bernard Williams, and others, and from Shakespeare's King Lear through works by Thomas Mann, Balzac, Dickens, Beckett, Stevie Smith, Philip Larkin, to more recent writing by Saul Bellow, Philip Roth, and J.M. Coetzee. Helen Small argues that if we want to understand old age, we have to think more fundamentally about what it means to be a person, to have a life, to have (or lead) a good life, to be part of a just society. What did Plato mean when he suggested that old age was the best place from which to practice philosophy - or Thomas Mann when he defined old age as the best time to be a writer - and were they right? If we think, as Aristotle did, that a good life requires the active pursuit of virtue, how will our view of later life be affected? If we think that lives and persons are unified, much as stories are said to be unified, how will our thinking about old age differ from that of someone who thinks that lives and/or persons can be strongly discontinuous? In a just society, what constitutes a fair distribution of limited resources between the young and the old? How, if at all, should recent developments in the theory of evolutionary senescence alter our thinking about what it means to grow old? This is a groundbreaking book, deep as well as broad, and likely to alter the way in which we talk about one of the great social concerns of our time - the growing numbers of those living to be old, and the growing proportion of the old to the young.
Introduction --
The Platonic threshhold (Plato and Thomas Mann) --
On seeing the end (Aristotle and King Lear) --
Narrative unity of lives (Epicureanism, the narrative view, Saul Bellow) --
The power of choosing (prudential life planning, Philip Larkin, Stevie Smith) --
Where self-interest ends (Derek Parfit and Balzac) --
The bounded life (Adorno's Metaphysics, Dickens, Beckett) --
Now or never (Bernard Williams, J.M. Coetzee, Philip Roth) --
Evolved senescence (evolutionary theory, Michael Ignatieff's Scar tissue) --
Conclusion.