The Long Game: A Memoir

در اکتبر 1984، یک سیاستمدار سرسخت کنتاکی با هیجان منتظر بود تا رئیس جمهور رونالد ریگان به یک گردهمایی ریاست جمهوری در لوئیزویل برسد. در بحبوحه مبارزات سخت سنا علیه یک دموکرات فعلی، این جمهوری خواه جوان امیدوار بود که حمایت ریگان به مبارزات شورشی او کمک کند. او حتی یک گروه فیلمبرداری آماده داشت تا سخنان رئیس جمهور را برای تبلیغات تلویزیونی که او قصد داشت در آخرین مرحله کمپین پخش کند، ضبط کند. افسوس، زمانی که ریگان در نهایت پا به میکروفون گذاشت، برای جمعیت لبخند زد و گفت: "خوشحالم که با دوست خوبم، میچ اودانل، اینجا هستم."
 
این به سختی اولین شکست میچ مک کانل بود و با آخرین شکست او فاصله زیادی داشت. اما همانطور که او هنگام اجرای اولین کمپین خود برای ریاست هیئت دانش آموزی در دبیرستان متوجه شد، لازم نیست محبوب ترین، ورزشکارترین یا حتی خوش شانس ترین بچه برای برنده شدن باشید. شما فقط باید بهترین کمپین را اجرا کنید. پس به سختی آب دهانش را قورت داد، سرش را پایین انداخت و به راهش ادامه داد. چهار هفته بعد، در بزرگترین ناراحتی سال، رویای او برای سناتور شدن در ایالات متحده تحقق یافت - با اختلافی حدود یک رای در هر حوزه. با پشتکار، او تنها جمهوری خواه در کشور خواهد بود که یک سناتور دموکرات فعلی ایالات متحده را شکست می دهد.
 
مک کانل در دوران جوانی خود پس از جنگ جهانی دوم در آلاباما، صبر و استقامت را آموخت. مادرش به او کمک کرد تا فلج اطفال را با انجام تمرینات طولانی و دردناک به مدت دو سال هر روز انجام دهد. پدرش اهمیت ایستادن در برابر قلدرها را به او آموخت، حتی اگر به معنای مشت زدن گاه و بیگاه باشد. معلوم شد که این دوران کودکی عالی برای رهبر اکثریت سنا آینده است. "در خط کاری که من انتخاب می کنم، سازش کلیدی است، اما متوجه شدم که در برخی مواقع لازم است روحیه جنگندگی را که هر دو والدینم به من القاء کرده اند، به کار ببرم."
 
بازی طولانی خاطرات صریح و پشت صحنه مردی است که به خاطر صلاحدیدش مشهور است. برای بیش از سه دهه، مک کانل به طور پیوسته برای پیشبرد ارزش های محافظه کارانه از جمله دولت محدود، آزادی فردی، احتیاط مالی و دفاع ملی قوی کار کرده است. اما او همیشه بیشتر به حرکت دادن توپ به جلو اهمیت می داد تا اینکه چه کسی اعتبار را دریافت می کند.

حتی در سال های اخیر، زمانی که برخی از همکارانش به نظر می رسد وسواس زیادی به حفظ و پرورش تصاویر خود در یک بیست و چهار ساعت دارند. مک کانل در چرخه اخبار تمرکز خود را بر این موضوع می گذارد که جنجال های امروزی در یک یا دو یا ده سال آینده کشور را تحت تاثیر قرار خواهند داد.

اکنون مک کانل نشان می دهد که واقعاً در مورد رقابت سنا و مجلس نمایندگان چه فکر می کند. بازیگران و مخاطراتی که گروهی از فرصت طلبان سیاسی تلاش کردند تا جنبش تی پارتی را ربودند. و چهره های کلیدی مانند باراک اوباما، جو بایدن و هری رید. او داستان درونی نبرد علیه اوباماکر و سایر مبارزات برای محافظت از قانون اساسی ایالات متحده در برابر تجاوزات بیشتر توسط کاخ سفید خارج از کنترل را تعریف می کند که در یک کمپین دائمی گیر کرده است. او علل واقعی بن بست مزمن را که بسیاری از رای دهندگان را خشمگین کرده است، تلاش های مستمر خود برای بازگرداندن نقش دوگانه ضروری سنای ایالات متحده به عنوان یک ترمز در برابر افراط و تفریط و ابزاری برای اجماع ملی، و آنچه شهروندان عادی حق دارند از واشنگتن انتظار داشته باشند، توضیح می دهد. .

در فضای بی‌صبری و رضایت آنی امروز، مک کانل هنوز معتقد است که بنیانگذاران بهترین زمان را می‌دانستند که چه زمانی دولتی را با کنترل و تعادل ایجاد کردند. همانطور که او می نویسد، «در پایان، هدف یک دستگاه کنگره ای که کاملاً کار می کند یا یک حزب بدون عیب یا آشفتگی درونی نیست. هدف این است که اجازه دهیم کشور آزادانه و پرانرژی به اختلافات خود بپردازد، با اطمینان از اینکه مؤسساتی که بنیانگذاران از ما گذاشتند، می‌توانند با اختلافات و اختلاف نظرهایی که در کشوری به بزرگی، متنوع و باز مانند کشور ما به وجود می‌آیند، کنار بیایند. >

In October 1984, a hard-charging Kentucky politician waited excitedly for President Ronald Reagan to arrive at a presidential rally in Louisville. In the midst of a tough Senate campaign against an incumbent Democrat, the young Republican hoped Reagan’s endorsement would give a much-needed boost to his insurgent campaign. He even had a camera crew ready to capture the president’s words for a TV commercial he planned to air during the campaign’s final stretch. Alas, when Reagan finally stepped to the microphone, he smiled for the crowd and declared: “I’m happy to be here with my good friend, Mitch O’Donnell.”
 
That was hardly Mitch McConnell’s first setback, and far from his last. But as he learned when running his very first campaign for student body president in high school, you don’t have to be the most popular, the most athletic, or even the luckiest kid to win. You just need to run the best campaign. So he swallowed hard, put his head down, and kept going. Four weeks later, in the biggest upset of the year, his dream of being a US senator came true—by a margin of about one vote per precinct. By persevering, he’d be the only Republican in the country to beat an incumbent Democratic US senator.
 
McConnell learned patience and fortitude during his post–World War II youth in Alabama. His mother helped him beat polio by leading him through long, aching exer­cises every day for two years. His father taught him the importance of standing up to bullies, even if it meant tak­ing the occasional punch. It turned out to be the perfect childhood for a future Senate majority leader. “In the line of work I would choose, compromise is key, but I’d come to find that certain times required me to invoke the fight­ing spirit both of my parents instilled in me.”
 
The Long Game is the candid, behind-the-scenes memoir of a man famous for his discretion. For more than three decades, McConnell has worked steadily to advance conservative values, including limited government, indi­vidual liberty, fiscal prudence, and a strong national defense. But he has always cared much more about moving the ball forward than about who gets the credit.

Even in recent years, when some of his colleagues seem obsessed with maintaining and cultivating their images in a twenty-four-hour news cycle, McConnell focuses on how today’s controversies will affect the country in a year, or two, or ten.

Now McConnell reveals what he really thinks about the rivalry between the Senate and the House; the players and the stakes involved when a group of political oppor­tunists tried to hijack the Tea Party movement; and key figures such as Barack Obama, Joe Biden, and Harry Reid. He tells the inside story of the battle against Obamacare and other fights to protect the US Constitution against further encroachment by an out-of-control White House that’s stuck in a permanent campaign. He explains the real causes of the chronic gridlock that has so many vot­ers enraged, his ongoing efforts to restore the US Senate’s indispensable dual role as a brake on excess and a tool for national consensus, and what ordinary citizens have a right to expect from Washington.

In today’s atmosphere of impatience and instant grat­ification, McConnell still believes the Founders knew best when they instituted a government with checks and bal­ances. As he writes, “In the end, the goal isn’t a perfectly running congressional machine or a party without blem­ish or inner turmoil. The goal is to allow the country to work out its differences freely and energetically, confident that the institutions the Founders left us are capable of accommodating the disputes and disagreements that arise in a nation as big and diverse and open as ours.”