The Long and Short of It: From Aphorism to Novel

ویرایش:  
نویسندگان: Gary Morson  
سری:  
ISBN (شابک) : 080478051X, 9780804780513 
ناشر: Stanford University Press 
سال نشر: 2012 
تعداد صفحات: 296 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 46,000

ایجاز ممکن است روح شوخ طبعی باشد، اما بسیار بیشتر است. گری ساول مورسون در این کاوش در کوتاه‌ترین آثار ادبی - گفته‌های حکیمانه، ضرب‌المثل‌ها، شوخ‌طلبی‌ها، مشاهدات طعنه‌آمیز درباره طبیعت انسان، تداعی‌های رازآلود، اظهارات کوتاه در مورد سؤالات نهایی - با شور و شوق در مورد اهمیت این ژانرهای کوتاه نه تنها برای محققان، بلکه استدلال می‌کند. همچنین برای خوانندگان عمومی.

ما مجذوب این هستیم که چگونه آثار مختصر حس قدرتمندی از زندگی را در چند کلمه برمی انگیزد، به همین دلیل است که گلچین های نقل قول را مرور می کنیم و دوست داریم موارد دلخواه خود را تکرار کنیم. مورسون با این استدلال که همه ژانرهای کوتاه به روش خاص خود کوتاه هستند، شکل منحصر به فرد ایجاز را که هر یک از آنها ایجاد می کند بررسی می کند. آپوتگم ها (هراکلیتوس، لائوتسه، ویتگنشتاین) جهان را در نهایت ناشناخته توصیف می کنند و نه پاسخ، بلکه پرسش های عمیق تری ارائه می دهند. دیکتا (اسپینوزا، مارکس، فروید) این حس را ایجاد می کند که معماهای حل نشدنی بالاخره حل شده اند. گفته‌های حکیمان و متون مقدس به ما اطمینان می‌دهند که نیکی پاداش می‌گیرد، در حالی که گفته‌های طعنه‌آمیز (جامعه، نیچه، جورج الیوت) خودفریبی‌های پشت چنین توهم‌های آرامش‌بخش را آشکار می‌کنند. درست همانطور که شوخ طبعی ها قدرت ذهن را نشان می دهند، \"شوخ گرایی ها\" (ویلیام اسپونر، دن کویل، شخصیتی که مارک تواین فرض می کند) با حماقت تماشایی خود شگفت زده می شوند.

از این آثار کوتاه چیزی فراتر از رمان و رمان به نظر نمی رسد. حماسه‌ها، اما کوتاه‌ترین ژانرها اغلب لحن را برای ژانرهای طولانی‌تر تعیین می‌کنند، که به نوبه خود حاوی نمونه‌های درخشانی از فرم‌های کوتاه هستند. مورسون نشان می دهد که ژانرهای کوتاه به بینش های مهمی در مورد تاریخ ادبیات و تفکر فلسفی کمک می کنند. هنگامی که نقش قصارها را در هرودوت، ساموئل جانسون، داستایوفسکی و حتی تولستوی درک می کنیم، شاهکارهای آنها را در نوری کاملاً جدید می بینیم.

Brevity may be the soul of wit, but it is also much more. In this exploration of the shortest literary works—wise sayings, proverbs, witticisms, sardonic observations about human nature, pithy evocations of mystery, terse statements regarding ultimate questions—Gary Saul Morson argues passionately for the importance of these short genres not only to scholars but also to general readers.

We are fascinated by how brief works evoke a powerful sense of life in a few words, which is why we browse quotation anthologies and love to repeat our favorites. Arguing that all short genres are short in their own way, Morson explores the unique form of brevity that each of them develops. Apothegms (Heraclitus, Lao Tzu, Wittgenstein) describe the universe as ultimately unknowable, offering not answers but ever deeper questions. Dicta (Spinoza, Marx, Freud) create the sense that unsolvable enigmas have at last been resolved. Sayings from sages and sacred texts assure us that goodness is rewarded, while sardonic maxims (Ecclesiastes, Nietzsche, George Eliot) uncover the self-deceptions behind such comforting illusions. Just as witticisms display the power of mind, "witlessisms" (William Spooner, Dan Quayle, the persona assumed by Mark Twain) astonish with their spectacular stupidity.

Nothing seems further from these short works than novels and epics, but the shortest genres often set the tone for longer ones, which, in turn, contain brilliant examples of short forms. Morson shows that short genres contribute important insights into the history of literature and philosophical thought. Once we grasp the role of aphorisms in Herodotus, Samuel Johnson, Dostoevsky, and even Tolstoy, we see their masterpieces in an entirely new light.

Content: Genre and brevity --
Apothegms --
Witticism and witlessism --
Wisdom and counter-wisdom --
Two kinds of trial --
Prosaic apothegms --
Conclusion : the great conversation.