The Logical Grammar of Abelard

آبلارد یکی از برجسته ترین قهرمانان "رنسانس قرن دوازدهم" است. او «چماق» را از بوئتیوس برمی‌دارد و فعالیت اظهارنظر درباره آثار ارسطو را از سر می‌گیرد. کتاب حاضر بر تحلیل منطقی- دستوری زبان طبیعی تمرکز دارد که برای آبلار بخشی از «لاتین علمی» است. ابزارهای دستور زبان طبقه بندی مدرن برای روشن شدن بسیاری از مشکلات مطرح شده توسط تاریخ نگاری (مانند معنا، موجودیت های انتزاعی و کلیات) به کار می رود. از جمله محاسن این جلد این واقعیت است که تأثیر متقابل رادیکال بین سنت‌های مفسران ارسطو و پریسکیان و در این زمینه، نقش خاص آبلارد در کاوش در زمینه جدیدی از تحقیقات زبانی را روشن کرده است. تجزیه و تحلیل گسترده منابع دستوری و ادبیات انتقادی امکان ارزیابی پیشرفت را می دهد که در اساس منطق ترمینیستی آینده است. هدف این کتاب محققان فلسفه قرون وسطی و همچنین مورخان منطق و زبان شناسی است.

Abelard is one of the foremost protagonists of the "twelfth-century Renaissance". He 'picks up the baton' from Boethius resuming the activity of commenting on Aristotle's works. The present book focuses on the logical-grammatical analysis of natural language, which for Abelard is a fragment of "scientific Latin". Tools of modern categorial grammar are employed to clarify many of the problems raised by historiography (such as meaning, abstract entities and universals). Among the merits of the volume is the fact that it has enlightened the radical interplay between the traditions of Aristotle's and Priscian's commentators and, in this context, Abelard's peculiar role in exploring a new field of linguistic inquiry. An ample analysis of grammatical sources and critical literature allows to evaluate the progress which is at the basis of the forthcoming terministic logic. The book is aimed at scholars of medieval philosophy as well as historians of logic and linguistics.