دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Marston Anderson
سری:
ISBN (شابک) : 0520064364, 9780585335407
ناشر: University of California Press
سال نشر: 1990
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Limits of Realism: Chinese Fiction in the Revolutionary Period به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب محدودیت های رئالیسم: داستان های چینی در دوره انقلاب نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
روشنفکران چینی در اوایل قرن بیستم عمدتاً به عنوان ابزاری برای بازسازی اجتماعی جذب رئالیسم شدند. رئالیسم نویسندگان را تشویق کرد که موضع منتقد فرهنگی مستقل را اتخاذ کنند و «دیگران» بیحقوق جامعه چین را به قطبنمای ادبیات جدی کشاند. از آنجا که فشارهای تاریخی تعهدات ایدئولوژیک جدیدی را در اواخر دهه بیست و سی وادار کرد، نویسندگان هم نسبت به «فردگرایی» ضمنی در مدل رئالیستی و هم به ماهیت اغلب سطحی همدردیهایی که داستانهای آنها در طبقه متوسط برانگیخت مشکوک شدند. اندرسون استدلال می کند که رئالیسم باید به صورت منفی به عنوان یک «گفتمان محدودیت ها» تعریف شود و در جستجوی چینی ها برای توانمندسازی سیاسی و فرهنگی از حداقل فایده برخوردار است. او نشان می دهد که چگونه تردیدها در مورد مدل رئالیستی بر داستان چهار نویسنده نماینده، لو ژون، یه شائوجون، مائو دان و ژانگ تیانی تأثیر می گذارد. او همچنین نابودی رئالیسم انتقادی را در مواجهه با درک جمع گرایانه جدیدی از واقعیت چینی در نظر می گیرد.
Chinese intellectuals of the early twentieth century were attracted to realism primarily as a tool for social regeneration. Realism encouraged writers to adopt the stance of the independent cultural critic and drew into the compass of serious literature the disenfranchised "others" of Chinese society. As historical pressures forced new ideological commitments in the late twenties and thirties, however, writers grew suspicious both of the "individualism" implicit in the realist model and of the often superficial nature of the sympathies that their fiction evoked in the middle class. Anderson argues that realism must be defined negatively as a "discourse of limitations" and is of minimal utility in the Chinese search for political and cultural empowerment. He shows how hesitations about the realist model affect the fiction of four representative authors, Lu Xun, Ye Shaojun, Mao Dun, and Zhang Tianyi. He also considers the demise of critical realism in the face of a new collectivist understanding of Chinese reality.