The Letters of George and Elizabeth Bass

یک داستان عاشقانه زیبا و غم انگیز از طریق نامه هایی که جورج باس کاوشگر با همسر جدید و جوانش الیزابت در طول ازدواج بسیار کوتاهشان رد و بدل کرده است، روایت می شود. عشق آنها یک رابطه عاشقانه پرشور و خارق العاده بود که در سراسر اقیانوس ها انجام می شد، عشقی که الیزابت هرگز آن را رها نکرد زیرا نامه های ناامید کننده فزاینده ای برای همسرش که قبلاً در دریا گم شده بود می نوشت.

در اوت 1800، جورج باس پس از پنج سال به انگلستان بازگشت. در مستعمره بریتانیا در نیو ساوت ولز. با استعداد، جاه طلب و بی حوصله با محدودیت های شغل دریایی، از نیروی دریایی مرخصی گرفت تا کشتی خود را بخرد و یک سرمایه گذاری تجاری به سیدنی ترتیب دهد. او همچنین با الیزابت واترهاوس آشنا شد و بسیار عاشق شد. آنها در 8 اکتبر 1800 ازدواج کردند. در 9 ژانویه 1801، جورج باس عازم استرالیا شد.

در دو سال بعد، و در دو اقیانوس، نامه ها تنها رابط بین جورج و الیزابت باس بودند. او کوتاه بود، با دستی بی حوصله در سراسر صفحه نقش بسته بود، با اشارات وسوسه انگیزی به زندگی او در دریا یا مستعمره نیو ساوت ولز و مملو از عشق به همسرش بود. صفحه‌های او شامل صفحات زیادی از فیلمنامه‌های کوچک و منظم با اخبار دوستان و خانواده‌اش، افکار و فعالیت‌های خودش و آرزوی شوهری بود که هرگز برنمی‌گردد.

جهان‌های جداگانه‌ای که جورج و الیزابت در آن زندگی می‌کردند نیز زنده می‌شوند. در نامه‌هایشان: انگلستان پر از صحبت‌های خانگی و خیابان‌هایی مملو از سربازانی که در انتظار حمله ناپلئونی هستند. شهرهای گرم و مرطوب ساحلی برزیل، جایی که باس به دنبال فروش کالاهای خود بود و هیزم، آب شیرین و تنباکو را وارد کشتی کرد. جامعه سیدنی و ناامیدی زنان الیزابت که با شوهرش نیامده اند تا به حلقه اجتماعی کوچک خود بپیوندند. جزایر عجیب و غریب و کسالت بار اقیانوس آرام که در آن تجارت دشوار بود و نیروی کار سخت کشتی.

کتابهای جورج و الیزابت باس با جزئیات غنی و عمیقا شخصی، پرتره ای منحصربفرد و صمیمی از زندگی آنها ارائه می دهد. این دو جوان و دورانی که در آن زندگی می کردند.

A beautiful and tragic love story told through the letters explorer George Bass exchanged with his new, young wife Elizabeth during their very short marriage. Theirs was a passionate and extraordinary love affair carried out across the oceans, a love that Elizabeth never let go as she wrote increasingly despairing letters to her husband already lost at sea.

In August 1800, George Bass returned to England after five years in the British colony of New South Wales. Gifted, ambitious and impatient with the limitations of a naval career, he took leave from the navy to purchase a ship of his own and organise a commercial venture to Sydney. He also met Elizabeth Waterhouse, and fell very much in love. They were married on 8 October 1800. On 9 January 1801, George Bass sailed for Australia.

For the next two years, and across two oceans, letters were the only link between George and Elizabeth Bass. His were brief, dashed across the page with an impatient hand, embedded with tantalising references to his life at sea or the colony of New South Wales and filled with love for his wife. Hers were many pages of small, neat script with news of her friends and family, her own thoughts and pursuits, and her yearning for a husband who would never return.

The separate worlds in which George and Elizabeth lived also come to life in their letters: an England of domestic chatter and streets filled with soldiers awaiting a Napoleonic invasion; the hot humid coastal towns of Brazil, where Bass sought to sell his merchandise and took on board firewood, fresh water and tobacco; Sydney society and the disappointment of the ladies in Elizabeth not having come with her husband to join their small social circle; the exotic and languid Pacific islands where trade was difficult and ship labour hard.

Rich in detail and deeply personal, The Letters of George and Elizabeth Bass provides a uniquely vivid and intimate portrait of the lives of these two young people and the era in which they lived.