دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Samuel A. Chambers
سری:
ISBN (شابک) : 0199927219, 9780199927210
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 233
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 19 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب درس های رانسیر: سیاسی، فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی، تاریخ و نظریه، علوم سیاسی، سیاست و حکومت، سیاست و علوم اجتماعی، فلسفه، زیبایی شناسی، معرفت شناسی، اخلاق، تاریخ و نظرسنجی، منطق، متافیزیک، علوم انسانی، کتاب متنی جدید، مستعمل و اجاره ای بوتیک تخصصی، تاریخ سیاسی، علوم سیاسی، علوم اجتماعی، کتاب های درسی جدید، مستعمل و اجاره ای، بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب The Lessons of Rancière به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب درس های رانسیر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«لیبرال دموکراسی» نامی است که به رژیمی داده میشود که بسیاری
از جهان در آن زندگی میکنند یا آرزوی آن را دارند، و هم
نظریهپردازان لیبرال و هم نظریهپردازان مشورتی بیشتر انرژی فکری
خود را بر تلاش برای تغییر شکل و تکمیل این رژیم متمرکز میکنند.
اما اگر \"لیبرال دموکراسی\" یک تناقض در شرایط باشد
چه؟
ساموئل آ. چمبرز با پذیرش ادعای جدلی ژاک رانسیر مبنی بر اینکه
دموکراسی یک رژیم نیست، استدلال می کند که لیبرالیسم و دموکراسی
مکمل یکدیگر نیستند، بلکه نیروهای رقیب یکدیگر هستند. درس های
رانسیر از طریق عمیق ترین و دقیق ترین برخورد با نوشته های
رانسیر تا به امروز، به دنبال جدا کردن دموکراسی از لیبرالیسم
است. لیبرالیسم منطق نظم و سلسله مراتب، توزیع مناسب مسئولیت ها و
حقوق است، در حالی که سیاست دموکراتیک از منطق بی نظمی پیروی می
کند که هرگونه ادعایی مبنی بر اینکه تخصیص نقش ها می تواند کامل
باشد را به چالش می کشد و مختل می کند. این کتاب درک رانسیر از
سیاست را به عنوان اهرمی در برابر تمایل به فروپاشی دموکراسی در
اصطلاحات گسترده تر لیبرالیسم بسیج می کند. چمبرز از دیدگاهی
درباره سیاست "ناخالص" دفاع می کند و نشان می دهد که هیچ حوزه ای
مناسب برای سیاست وجود ندارد، هیچ حوزه سیاسی محافظت شده ای وجود
ندارد. بنابراین، کار نظریه سیاسی این نیست که بگوید چه چیزی برای
رخ دادن سیاست لازم است، نه توسعه مدلهای ایدهآل «هنجاری» از
سیاست، و نه حتی ایجاد هستیشناسیهای سیاسی جدید. در عوض، نظریه
سیاسی به خودی خود نمایشی از سیاست به معنای اختلاف نظر رانسیر
است: سیاست هرگونه نظم اجتماعی سلطه را خنثی می کند. چمبرز نشان
می دهد که منطق سیاست به همان اصل تعلیم و تربیت رادیکال رانسیر
بستگی دارد: پیش فرض برابری. مانند نظریه انتقادی سنتی، آموزش
سنتی بر مدلی از تبیین تکیه می کند که در آن دانش آموز نابینا فرض
می شود. اما اگر کسی بتواند بدون توضیح اضافی از استاد بفهمد چه؟
درس های رانسیراز این آموزش به عنوان راهنمایی برای تجسم
نظریه انتقادی فراتر از نابینایی و کشف سیاست دموکراتیک فراتر از
لیبرالیسم استفاده می کند.
"Liberal democracy" is the name given to a regime that much of
the world lives in or aspires to, and both liberal and
deliberative theorists focus much of their intellectual energy
on working to reshape and perfect this regime. But what if
"liberal democracy" were a contradiction in terms?
Taking up Jacques Rancière's polemical claim that democracy is
not a regime, Samuel A. Chambers argues that liberalism and
democracy are not complementary, but competing forces. By way
of the most in-depth and rigorous treatment of Rancière's
writings to date, The Lessons of Rancière seeks to
disentangle democracy from liberalism. Liberalism is a logic of
order and hierarchy, of the proper distribution of
responsibilities and rights, whereas democratic politics
follows a logic of disordering that challenges and disrupts any
claims that the allocation of roles could be complete. This
book mobilizes a Rancièrean understanding of politics as
leverage against the tendency to collapse democracy into the
broader terms of liberalism. Chambers defends a vision of
"impure" politics, showing that there is no sphere proper to
politics, no protected political domain. The job of political
theory is therefore not to say what is required in order for
politics to occur, not to develop ideal "normative" models of
politics, and not even to create new political ontologies.
Instead, political theory is itself an enactment of politics in
Rancière's sense of dissensus: politics thwarts any social
order of domination. Chambers shows that the logic of politics
depends on the same principle as Rancière's radical pedagogy:
the presupposition of equality. Like traditional critical
theory, traditional pedagogy relies on a model of explanation
in which the student is presumed to be blind. But what if
anyone can understand without additional explanation from a
master? The Lessons of Rancière uses this pedagogy as
a guide to envision a critical theory beyond blindness and to
explore a democratic politics beyond liberalism.