The Legendary Sources of Flaubert’s Saint Julien

منابع La Légende de Saint Julien l'Hospitalier، یکی از بهترین آثار ادبی فلوبر، مدت‌هاست موضوع نظریه‌های متضاد متعددی بوده است. پیامدهای بحث گسترده و مهم است، نه تنها برای کار فلوبر، بلکه برای درک ما از نحوه استفاده عموم نویسندگان از مطالب سنتی. شباهت های سطحی منتقدان را به این نتیجه رسانده است که فلوبر به شدت بر داستان قرون وسطایی سنت جولیان تکیه کرده است و جزئیات و عبارات خاصی را از سلف قرون وسطایی خود وام گرفته است. این کتاب، توسط یک متخصص مشهور جهانی در مطالعات فلوبر و یک فیلولوژیست قرون وسطی، نشان می‌دهد که Légende از نظر ساختار یا روح قرون وسطایی نیست و مفهوم آن کاملاً مدرن است. فلوبر از منابع معاصر برای بازسازی افسانه جولیان به سبک رمانتیک استفاده کرد. بارت و کوک قطعاً منابع افسانه‌ای را مشخص می‌کنند و نشان می‌دهند که فلوبر چگونه با آنها ارتباط برقرار کرده است. تفسیر گسترده آنها منابع و Légende را به تفصیل مقایسه می کند، شرایطی را که فلوبر در آن از مواد خود استفاده می کرد، توضیح می دهد، و چگونگی بافته شدن آنها را در بافت داستان خود تحلیل می کند.

این کتاب منبع منابع پراکنده در سرتاسر نشریات مبهم را در دسترس قرار می‌دهد، بخش‌های مهم پیش‌نویس‌ها و سناریوهای فلوبر را با دقت بازتولید می‌کند و تاریخ‌گذاری درستی دارد، و اولین نسخه چاپی مدرن زندگی آلنسون سنت جولیان را ارائه می‌کند که لکوینتر-دوپونت در سال 1838 اقتباس کرد و در نتیجه به فلوبر غیر مستقیم می‌دهد. دسترسی به داستان قدیمی.

یک فصل مقدماتی به بررسی مسئله گسترده‌تر توسعه افسانه‌ها می‌پردازد و اینکه چگونه یک توالی افسانه‌ای خاص، که مضامین قدرتمندی را در بر می‌گیرد، از قرن دوازدهم تا زمان فلوبر تقویت و آشکار شد.< /p>

The sources for La Légende de Saint Julien l’Hospitalier, one of Flaubert’s finest literary works, have long been the subject of numerous conflicting theories. The implications of the controversy are broad and important, not only for Flaubert’s work but also for our understanding of how writers generally use traditional material. Superficial resemblances have led critics to conclude that Flaubert relied heavily on a medieval tale of Saint Julian and that he borrowed details and specific phrases from his medieval predecessor. This book, by a world renowned specialist in Flaubert studies and a medieval philologist, demonstrates that the Légende is not medieval in structure or in spirit, and that its conception is distinctly modern; where Flaubert borrowed at all he used contemporary sources to recast the Julian legend in Romantic style. Bart and Cook establish definitely what legendary sources were and show how Flaubert came into contact with them. Their extensive commentary compares the sources and the Légende in detail, explains the circumstances under which Flaubert used his materials, and analyses how they were woven into the texture of his own tale.

The book makes available source material scattered throughout obscure periodicals, reproduces accurately and dates correctly important segments of Flaubert’s drafts and scenarios, and provides the first modern printed edition of the Alençon life of Saint Julian which Lecointre-Dupont adapted in 1838, thereby giving Flaubert indirect access to the old tale.

An introductory chapter explores the broader question of the development of legends and how a particular legendary sequence, embodying powerful themes, was amplified and made explicit from the twelfth century to Flaubert’s time.