The Legal Status, Privileges and Immunities of the Specialized Agencies of the United Nations and Certain Other International Organizations

قرن گذشته دوره تغییرات انقلابی در بسیاری از زمینه‌های فعالیت انسانی، در نهادها و اندیشه‌ها بوده است. در این دوره نیاز به تطبیق نهادهای دولتی و مفاهیم حقوقی با نیازهای همکاری های بین المللی بیشتر شده است. در طول نیم قرن قبل از جنگ جهانی اول، همکاری دولت‌های خارج از کانال‌ها و رویه‌های دیپلماتیک سنتی عمدتاً به سازمان‌های بسیار فنی محدود می‌شد که معمولاً اتحادیه‌های بین‌المللی عمومی نامیده می‌شوند و با موضوعاتی مانند بهبود ارتباطات پستی و کنترل سروکار داشتند. از بیماری های مسری با تأسیس جامعه ملل و سازمان بین‌المللی کار در پایان جنگ جهانی اول، همکاری سازمان‌یافته بین‌المللی اهمیت بیشتری پیدا کرد و نیاز به اعطای وضعیت حقوقی و حقوقی به ابزارهای این همکاری‌ها تشخیص داده شد که این امر را تسهیل کند. عملکرد موثر آنها از آنجایی که بهره مندی از امتیازات و مصونیت های ویژه در حقوق بین الملل سنتی مبتنی بر تخیل حاکمیت دولت بود، این تعدیل دشواری برای نظریه حقوقی بود. سازمان‌های بین‌المللی جدید، در عین حال که وظایفی مانند دولت‌های ملی انجام می‌دهند، از اختیارات چنین دولت‌هایی دور بودند. شکست جامعه ملل در دستیابی به هدف اصلی خود به معنای کاهش دائمی نقش همکاری سازمان یافته بین المللی نیست.

The past century has been a period of revolutionary change in many fields of human activity, in institutions and in thought. This period has seen the need of adjustment of state institutions and legal concepts to the needs of greater international cooperation. During the half­ century preceding the First World War, cooperation by governments outside the traditional diplomatic channels and procedures was largely limited to highly technical organizations, commonly referred to as public international unions, dealing with such matters as the im­ provement of postal communications and the control of contagious diseases. With the establishment of the League of Nations and the International Labor Organization at the end of the First World War, organized international cooperation assumed greater importance and the need was recognized of giving to the instruments of such cooper­ ation legal status and rights which would facilitate the effective performance of their functions. This proved to be a difficult adjustment for legal theory to make since the enjoyment of special privileges and immunities had been based in traditional international law on the fiction of state sovereignty. The new international organizations, while performing functions of the kind performed by national govern­ ments, were far from possessing the powers of such governments. The failure of the League of Nations to achieve its major purpose did not signify any permanent decline in the role of organized inter­ national cooperation.