The Last Physician: Walker Percy and the Moral Life of Medicine

واکر پرسی دیدگاه پزشک و بیمار را به رمان های خود آورده است. او که به عنوان پزشک در دانشگاه کلمبیا آموزش دید، در طول دوره کارآموزی خود به عنوان پاتولوژیست در بیمارستان Bellevue به بیماری سل مبتلا شد و سه سال بعد را در نقاهت، عمدتاً در آسایشگاه‌های سل گذراند. این مجموعه مقالات نه تنها به پیوندهای پرسی با پزشکی می پردازد، بلکه به بررسی تأثیر نادیده گرفته شده هنر او بر خود پزشکی می پردازد - و می تواند داشته باشد.
مشارکت کنندگان - پزشکان، فیلسوفان و منتقدان ادبی - ارتباط کار پرسی را بررسی می کنند معضلات فعلی در آموزش پزشکی و سیاست سلامت آنها به نقشی که پزشکان و بیماران در رمان‌های او بازی می‌کنند، میراث خانوادگی افسردگی او، چگونگی تأثیر پیشینه پزشکی او بر سبک نوشتن و فلسفه روان‌پزشکی او فکر می‌کنند. آن‌ها به روش‌های خصوصی تأثیرگذاری آثار پرسی بر زندگی آن‌ها می‌اندیشند و تمایل نویسنده به تقابل جهان‌بینی پزشکی-علمی با جهان بینی معنوی‌تر را تحلیل می‌کنند. آنها با ارزیابی جایگاه پرسی به‌عنوان نویسنده و روشن کردن راه‌های بسیاری که خواندن و نوشتن می‌تواند با تشخیص و درمان ترکیب شود تا پادزهری برای ناامیدی ارائه دهد، می‌پرسند پزشک، نویسنده، و جوینده درمان و حقیقت چیست؟ فقط برای بدن، اما برای ضعف و معنویت بیمار دوران مدرن.
این مجموعه برای دوستداران ادبیات و همچنین متخصصان پزشکی - در واقع، هر کسی که به اخلاق پزشکی و جنبه انسانی پزشکی اهمیت دارد، جذاب خواهد بود.< /P>

مشارکت کنندگان. رابرت کولز، براک اید، کارل الیوت، جان دی.

Walker Percy brought to his novels the perspective of both a doctor and a patient. Trained as a doctor at Columbia University, he contracted tuberculosis during his internship as a pathologist at Bellevue Hospital and spent the next three years recovering, primarily in TB sanitoriums. This collection of essays explores not only Percy’s connections to medicine but also the underappreciated impact his art has had—and can have—on medicine itself.
The contributors—physicians, philosophers, and literary critics—examine the relevance of Percy’s work to current dilemmas in medical education and health policy. They reflect upon the role doctors and patients play in his novels, his family legacy of depression, how his medical background influenced his writing style, and his philosophy of psychiatry. They contemplate the private ways in which Percy’s work affected their own lives and analyze the author’s tendency to contrast the medical-scientific worldview with a more spiritual one. Assessing Percy’s stature as an author and elucidating the many ways that reading and writing can combine with diagnosing and treating to offer an antidote to despair, they ask what it means to be a doctor, a writer, and a seeker of cures and truths—not just for the body but for the malaise and diseased spirituality of modern times.
This collection will appeal to lovers of literature as well as medical professionals—indeed, anyone concerned with medical ethics and the human side of doctoring.

Contributors. Robert Coles, Brock Eide, Carl Elliott, John D. Lantos, Ross McElwee, Richard Martinez, Martha Montello, David Schiedermayer, Jay Tolson, Bertram Wyatt-Brown, Laurie Zoloth-Dorfman