The Last Days of the Jerusalem of Lithuania: Chronicles from the Vilna Ghetto and the Camps, 1939-1944

برای پنج سال وحشتناک در ویلنا، محله یهودی نشین ویلنا، و اردوگاه های کار اجباری در استونی، هرمان کروک تجربیات خود و همچنین زندگی و مرگ جامعه یهودی این شهر را به صورت نمادین به نام اورشلیم لیتوانی ثبت کرد. \" این وقایع منحصر به فرد شامل بسیاری از صفحات بازیابی شده از خاطرات روزانه کروک است و روایتی قدرتمند از شاهدان عینی از نابودی جوامع یهودی اروپای شرقی ارائه می دهد. این جلد شامل نسخه ییدیش خاطرات کروک است که در سال 1961 منتشر شد و برای اولین بار در اینجا ترجمه شد، و همچنین بسیاری از صفحات پراکنده وقایع نگاری که برای اولین بار در اینجا جمع آوری شده و با دقت رمزگشایی، ترجمه و حاشیه نویسی شده است.

کروک به وضوح فروپاشی لهستان در سپتامبر 1939، زندگی به عنوان یک پناهنده در ویلنا، شکار انسان که بیشتر یهودیان ویلنا را در تابستان 1941 ویران کرد، ایجاد یک گتو و آزار و اذیت و حکومت بر خود را توصیف می کند. بقایای اورشلیم لیتوانی، اسارت آخرین بازماندگان در اردوگاه های کار اجباری در استونی و مرگ وحشیانه آنها. کروک آخرین دفترچه خاطرات خود را در 17 سپتامبر 1944 نوشت و توانست صفحات کوچک و شل نسخه خطی خود را فقط چند ساعت قبل از اینکه او و سایر زندانیان اردوگاه به ضرب گلوله کشته شوند و اجساد آنها بر روی آتش سوزانده شوند، دفن کند.

Kruk\'s نوشته ها تراژدی یهودیان ویلنا و تلاش های شجاعانه آنها برای حفظ یک زندگی ایدئولوژیک، اجتماعی و فرهنگی را حتی در زمانی که دنیای آنها در حال نابودی بود، روشن می کند. خواندن گزارش روز به روز کروک از آشکار شدن هولوکاست به معنای تشخیص احتمال شجاعت و استقامت انسانی حتی در مواجهه با ترس عمیق است.

For five horrifying years in Vilna, the Vilna ghetto, and concentration camps in Estonia, Herman Kruk recorded his own experiences as well as the life and death of the Jewish community of the city symbolically called “The Jerusalem of Lithuania.” This unique chronicle includes many recovered pages of Kruk’s diaries and provides a powerful eyewitness account of the annihilation of the Jewish communities of Eastern Europe. This volume includes the Yiddish edition of Kruk’s diaries, published in 1961 and translated here for the first time, as well as many widely scattered pages of the chronicles, collected here for the first time and meticulously deciphered, translated, and annotated.

Kruk describes vividly the collapse of Poland in September, 1939, life as a refugee in Vilna, the manhunt that destroyed most of Vilna Jewry in the summer of 1941, the creation of a ghetto and the persecution and self-rule of the remnants of the “Jerusalem of Lithuania,” the internment of the last survivors in concentration camps in Estonia, and their brutal deaths. Kruk scribbled his final diary entry on September 17, 1944, managing to bury the small, loose pages of his manuscript just hours before he and other camp inmates were shot to death and their bodies burnt on a pyre.

Kruk’s writings illuminate the tragedy of the Vilna Jews and their courageous efforts to maintain an ideological, social, and cultural life even as their world was being destroyed. To read Kruk’s day-by-day account of the unfolding of the Holocaust is to discern the possibilities for human courage and perseverance even in the face of profound fear.