دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Helen E. Hatton
سری:
ISBN (شابک) : 0773509593, 9780773509597
ناشر: Mcgill Queens University Press
سال نشر: 1993
تعداد صفحات: 380
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 22 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Largest Amount of Good: Quaker Relief in Ireland 1654-1921 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بزرگترین مقدار خوب: امداد کوئیکر در ایرلند 1654-1921 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در ایرلند، کشوری که مدتها در اثر کینه و اختلاف بین کاتولیکها و بسیاری از پروتستانها از هم پاشیده شده است، یک فرقه پروتستان همواره مورد محبت ایرلندیهای کاتولیک قرار گرفته است: انجمن مذهبی دوستان یا کواکرها. از زمان ورود آنها به ایرلند در سال 1654، پاسخ کواکر به وضعیت ایرلند مثبت و همیشه متمایز بود. دوستان ایرلندی و انگلیسی هر دو به طور فعال به رفاه مردم توجه داشتند، که به نظر می رسید بسیاری از آنها در فقر ابدی غرق شده بودند. نگرانی آنها به ویژه در قرن نوزدهم مشهود بود، به ویژه در طول بحران طاقت فرسا قحطی 1846-1849، زمانی که کواکرها برنامه امداد گسترده ای را اجرا کردند. این کار گزارشی از عملیات امدادی کویکرها در ایرلند و تکامل تفکر کویکرها در مورد اهداف و محدودیتهای بشردوستی و مسئولیت دولت در بلایا ارائه میکند. هلن هاتون توضیح می دهد که چگونه کویکرها نظریه اقتصادی و بشردوستانه ارتدوکس را رد کردند و بدون اینکه به دنبال سود باشند، کمک های بلاعوض و وام های بدون تضمین را برای توسعه و احیای کشاورزی، شیلات و صنعت ایرلند ارائه کردند. آنها همچنین از تبلیغات و فشار سیاسی برای فشار برای اصلاح سیستم مالکیت زمین استفاده کردند. هاتون نشان میدهد که اگرچه قدرت مالکان آنقدر ریشهدار بود که نمیتوان بر آن غلبه کرد، اما سهم کویکرها در ایرلند غیرقابل تردید است. رشد خدمات امدادی کواکر، از کمک متقابل در قرن هفدهم به نهادی با جایگاه بین المللی، با تجسم تدریجی اصول آنها در جهت جامعه همراه بوده است. کار آنها در قحطی بزرگ ایرلند نقطه عطفی بود که در آن رویههایی که طی دو قرن تکامل یافته بودند، به روششناسی تبدیل شد که امروزه به عنوان مبنایی برای امداد و توسعه جهان سوم پذیرفته شده است.
In Ireland, a nation long torn by rancour dividing Catholics and many Protestants, one Protestant sect has consistently been held in affection by the Catholic Irish: the Religious Society of Friends, or Quakers. From their arrival in Ireland in 1654, Quaker responses to the condition of Ireland were positive and always distinctive. Both Irish and English Friends were actively concerned with the welfare of the population, much of which seemed sunk in eternal poverty. Their concern was especially evident in the nineteenth century, particularly during the overwhelming crisis of the 1846-49 Famine, when Quakers mounted a massive relief program. This work provides an account of Quaker relief operations in Ireland and of the evolution of the Quakers' thinking on the purposes and limitations of philanthropy and the responsibility of the state in disaster. Helen Hatton describes how the Quakers rejected orthodox economic and philanthropic theory and, without seeking profit for themselves, provided grants and unguaranteed loans to develop and revitalize Irish agriculture, fisheries, and industry. They also used publicity and political pressure to push for reform of the land-holding system. Although the power of the landowners was too entrenched to be overcome entirely, the Quakers' contribution to Ireland, Hatton demonstrates, is unquestionable. The growth of the Quaker relief service, from mutual help in the 17th century to an institution of international standing, has been accompanied by the gradual embodiment of their principles in the direction of the Society. Their work in the Great Irish Famine marked a turning point at which the procedures they had evolved inchoately over two centuries were formulated into a methodology that is accepted today as the basis for relief and Third World development.