دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: Stanley Rosen. Martin Black (editor)
سری:
ISBN (شابک) : 1587314541, 9781587314544
ناشر: St. Augustines Press
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 288
[257]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Language of Love: An Interpretation of Plato's Phaedrus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زبان عشق: تفسیری از فدروس افلاطون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
استنلی روزن زبان عشق را در
اوایل دهه 1970 تکمیل کرد، اما نسخه خطی کنار گذاشته شد و تنها در
سال 2013، یک سال قبل از مرگش، دوباره کشف شد. زبان
عشق تفسیری از فایدروس
است که قرار بود به دنبال و تکمیل روزن باشد.
سمپوزیوم تفسیر. تنها دو مقاله قبلاً منتشر
شده است. ارجاعات مکرر روزن به معابر مرکزی و نیمه دوم
Phaedrus در نشان دادن اهمیت غیبت کامل او از
دیالوگ اهمیت بیشتری داشت.
در اینجا بحث روزن مطرح می شود. برای
امکان فلسفه یا بازیابی خودشناسی انسان بر اساس استدلالی تازه
برای درک جزئی تجربه معمولی یا به عبارت دیگر برای ایده های
افلاطونی. کتاب او در سمپوزیوم کمک
مهمی به تغییر دریای بعدی در پژوهش افلاطون بود که توجه را به شکل
گفت و گو و جنبه شاعرانه فلسفه حتی در نزاع با آن برگرداند. فلسفه
این تغییر به ما امکان داد تا درک را در پرتو کل جستجو کنیم،
کلیتی که در غیر این صورت، همانطور که روزن در جاهای دیگر نشان
داده است، توسط علم گرایی فلسفه تحلیلی یا تاریخ گرایی فلسفه
«قاره ای» تکه تکه شده است.
<. span>زبان عشق
نماینده یک کلید گمشده در آثار استنلی روزن و مهمتر از آن،
کشف مجدد فلسفه در زمان ماست. عنوان کتاب صرفاً بازی با کلمات
نیست. این به قیاسناپذیری بین ماهیت ساختهشده یا تاریخی زبان یا
فرهنگ و درک پیشگفتمانی از چیزهایی اشاره میکند که برای معنادار
شدن و فهمیدن گفتار ضروری است، نه اینکه صرفاً مزخرف باشد.
از جمله بسیاری از بینشهای ارزشمند. در
طول مسیر، روزن دیالوگ را در دو بخش متحد می کند، هم اروس و هم
بلاغت را مورد بررسی قرار می دهد، و پیوند بین اروس و نوشتار،
مانند اسطوره و تحلیل را نشان می دهد. او تلاش کمیک برای سوق دادن
اروس به دیارزیس در فیدروس را با تلاش
برای درک نیستی به عنوان یک ایدوس در سوفیست
مرتبط میکند. span>. در هر دو مورد، نارسایی درک فنی از
فلسفه ما را به دنیای ماقبل فنی تجربه معمولی بازمی گرداند.
تفسیر روزن بیان این ادعای سقراطی است
که ما نمی توانیم بدون دانستن حقیقت به زیبایی صحبت کنیم و اینکه
هر چه باشد. حقیقتی که ما می گوییم یا می نویسیم انعکاسی از
نامرئی خاموش زیبایی به عنوان وحدت شکل است. با این حال، «مثل هر
معلم خوب، آن لینک را به سادگی بیان نمی کند تا ما آن را حفظ
کنیم. در عوض، ما باید آن را به خاطر بسپاریم.»
Stanley Rosen completed The Language of
Love in the early 1970s, but the manuscript was
put aside and only rediscovered in 2013, the year before his
death. The Language of Love is an
interpretation of the Phaedrus that
was meant to follow and complete Rosen’s
Symposium commentary. Only two articles have
been previously published. Rosen’s frequent references to the
central passages and second half of the
Phaedrus were more important in pointing up
the importance of his absent full interpretation of the
dialogue.
Here Rosen’s argue for the possibility
of philosophy or the retrieval of human self-knowledge on the
basis of a renewed argument for the partial intelligibility of
ordinary experience or, in other words, for the Platonic Ideas.
His book on the Symposium was an
important contribution to the subsequent sea change in Plato
scholarship that returned attention to the dialogue form and to
the poetic side of philosophy even in its quarrel with
philosophy. That change allowed us search for understanding in
the light of the whole, a whole which is otherwise, as Rosen
has shown elsewhere, fragmented by the scientism of analytical
philosophy or the historicism of “Continental”
philosophy.
The Language of
Love represents a missing key to Stanley Rosen’s
work and, much more significantly, to the rediscovery of
philosophy in our time. The title of the book is not merely a
play on words. It points to the incommensurability between the
constructed or historical nature of language or culture and the
pre-discursive apprehension of things that is necessary if
speech is to make sense and be understood, as opposed to being
mere nonsense.
Among many valuable insights along the
way, Rosen unites the dialogue in two parts, treating both eros
and rhetoric, showing the linkage between eros and writing, as
between myth and analysis. He connects the comic attempt to
subject eros to diaeresis in the Phaedrus
with the attempt to understand non-being as an eidos in
the Sophist. In both cases, the
inadequacy of a technical understanding of philosophy returns
us to the pre-technical world of ordinary experience.
Rosen’s interpretation is an
expression of the Socratic claim that we can’t speak
beautifully without knowing the truth and that whatever truth
we speak or write is a reflection of the silent invisibility of
beauty as the unity of form. However, “Like every good teacher,
it does not simply state that link for us to memorize. Instead,
we must recollect it.”