The Language of Allegory: Defining the Genre

این اثر پر جنب و جوش و نوآورانه به مجموعه ای از ادبیات می پردازد که قبلاً به عنوان یک ژانر واحد در نظر گرفته نمی شد. مورین کویلیگان با ارائه خوانش‌های مقایسه‌ای از تعدادی از متون که به طور سنتی تمثیل نامیده می‌شوند و بازه زمانی وسیعی را در بر می‌گیرند، واژگانی را برای صحبت در مورد عناصر عمومی متمایز آنها فرموله می‌کند. متون مورد نظر او از قرن دوازدهم De planctu naturae تا رنگین کمان گرانشی Pynchon را شامل می شود. >، و شامل آثاری مانند Le Roman de la Rose، Langland\'s Piers Plowman، Hawthorne\ اسکارلت نامه، ملویل مرد اعتماد به نفس و اسپنسر < span>Faerie Queene. خواه خوانندگان با این کتاب موافق باشند یا نه، از آن لذت خواهند برد و از آن سود خواهند برد.

This lively and innovative work treats a body of literature not previously regarded as a unified genre. Offering comparative readings of a number of texts that are traditionally called allegories and that cover a wide time span, Maureen Quilligan formulates a vocabulary for talking about the distinctive generic elements they share. The texts she considers range from the twelfth-century De planctu naturae to Pynchon\'s Gravity\'s Rainbow, and include such works as Le Roman de la Rose, Langland\'s Piers Plowman, Hawthorne\'s Scarlet Letter, Melville\'s Confidence Man, and Spenser\'s Faerie Queene. Whether or not readers agree with this book, they will enjoy and profit from it.