The Journalists and the July Revolution in France: The Role of the Political Press in the Overthrow of the Bourbon Restoration 1827–1830

"انقلاب ژوئیه" در سال 1830 در فرانسه، پادشاه را سرنگون کرد، سلسله بوربن را سرنگون کرد و به دوران پانزده ساله معروف به بازسازی پایان داد. او "سلطنت جولای" لوئی فیلیپ، شهروند پادشاه خانه اورلئان را تأسیس کرد، رژیمی که هجده سال بعد نیز در معرض انقراض قرار گرفت. اگرچه شورش 1848 تا حدودی از اهمیت سیاسی داخلی بیشتر و به طور قابل توجهی از نظر دامنه اروپایی و پیامدهای اجتماعی آن بیشتر است، انقلاب ژوئیه 1830 نباید به سطوح پایین آگاهی تاریخی تنزل داده شود. با این حال، در دوران مدرن، حتی در فرانسه، آثار نسبتا کمی در مورد بازسازی یا انقلابی که آن را پایان داد منتشر شده است. تفاسیر جدید، مانند آثار عالی برتیه دو سووینی و دیوید پینکنی، شور و شوق محققان را برانگیخته است. اما در مجموع نزدیک به یک قرن است که اهمیت ذاتی این دوره کمرنگ شده است. دلایلی برای این بی توجهی وجود دارد: در نگاه اول، دوران قهقرایی به نظر می رسد که ناشی از یک واکنش محافظه کارانه است. و آرام - بین زلزله غول پیکر ناپلئون از یک سو، و از سوی دیگر، پویایی ناسیونالیسم اروپایی، امپریالیسم، و مبارزه طبقاتی قرار می گیرد. اما بازسازی نه قدیمی و نه آرام بود. با همه نابهنگاری های آشکارش، عصر رشد سریع سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بود. فرانسه، در این سالها، در حال بلوغ و بلوغ به سوی ملیت بود - و به سمت برخورد نیروهای پیچیده بسیاری که در انقلاب به اوج خود رسید.

The "July Revolution" of 1830 in France overthrew the King, brought down the Bourbon dynasty, and ended the fifteen-year era known as the Restoration. lt established the "July Monarchy" of Louis-Philippe, citizen­ King of the Hause of Orleans, a regime also destined for extinction eighteen years later. Although the 1848 revolt is of somewhat greater domestic political importance and considerably greater in its European scope and its social implications, the July Revolution of 1830 should not be relegated to the lower Ievels of historical consciousness. Yet, in modern times, even in France, relatively few works have been published concerning either the Restoration or the revolution which terminated it. New interpretations, such as the excellent works of Bertier de Sauvigny and David Pinkney have awakened the enthusiasm of scholars; but in general, the intrinsic importance of this period has been slighted for nearly a century. There are reasons for this inattention: At first glance, the era seems retrograde, born of a conservative reaction; and placid - it falls between Napoleon's giant earthquake on one side, and on the other, the dynamics of European nationalism, imperialism, and the class struggle. But the Restoration was neither archaic nor calm. lt was, for all its manifest anachronisms, an age of rapid political, cultural, and social growth. France, during these years, was maturing and ripening toward nationhood - and toward the collision of many complex forces, culminating in revolution.