The Italian Renaissance frames

قاب‌هایی که در ایتالیا در دوران رنسانس ایجاد شده‌اند، از نظر طیف طراحی، غنای تزئینی، و ساخت بی‌نظیر هستند. اغلب آثار هنری به خودی خود، اما از نقش فرعی خود آسیب دیده اند. ممکن است اشیایی که در قاب قرار می‌گیرند ارزشمند باشند، اما قاب‌ها قابل مصرف بودند، و اغلب آنها را تغییر می‌دادند یا دور انداخته می‌شدند تا با تغییرات طعم در نسل‌های بعدی همگام شوند. نتیجه چنین بی توجهی این است که نسبتاً تعداد کمی از قاب های رنسانس باقی مانده است و امروزه اطلاعات کمی در مورد هنرمندان و صنعتگرانی که آنها را طراحی و ساخته اند، وجود دارد. مطالعه قاب‌های رنسانس ایتالیا، و به طور کلی قاب‌ها، مطالعه‌ای در مراحل ابتدایی آن است.

با استفاده از مجموعه برجسته در موزه هنر متروپولیتن، این کتاب یک بررسی منحصر به فرد و کاملاً مصور را ارائه می‌کند که ردیابی می‌کند. قاب ایتالیایی از خاستگاه آن در محراب‌های بزرگ گوتیک از طریق جلوه‌های مختلف و اغلب مفصل آن به عنوان یک واحد مستقل تا قرن هفدهم. در این زمینه زمانی، نمونه‌های انتخاب‌شده بر اساس نوع گروه‌بندی می‌شوند و مراکز تولید تا جایی که امکان دارد شناسایی می‌شوند. نقشه های نمایه اطلاعات تخصصی را ارائه می دهند. این بحث شامل قاب‌هایی برای آینه‌ها و همچنین تصاویر و نقش برجسته‌ها، و قاب‌های برنزی و سفالی و همچنین چوب است.

(این عنوان در ابتدا در سال 1989/90 منتشر شد.)

The frames created in Italy during the Renaissance are unequaled in their range of design, richness of decoration, and craftsmanship. Often works of art in themselves, they have suffered nonetheless from their subordinate role. The objects framed might be treasured but the frames were expendable, and frequently they were altered or discarded to keep pace with changes in taste over succeeding generations. The result of such neglect is that comparatively few Renaissance frames survive and little is known today about the artists and artisans who designed and made them. The study of Italian Renaissance frames, as of frames in general, is a study in its infancy.

Drawing on the outstanding collection in The Metropolitan Museum of Art, this book presents a unique, fully illustrated survey that traces the Italian frame from its origins in the great Gothic altarpieces through its various, often elaborate manifestations as an independent unit up to the seventeenth century. Within this chronological context, selected examples are grouped by type, and centers of production are identified wherever possible. Profile drawings provide specialist information. The discussion includes frames for mirrors as well as pictures and reliefs, and bronze and terracotta frames as well as wood.

(This title was originally published in 1989/90.)