The Irish Question: Two Centuries of Conflict

ابعاد متعدد مسئله ایرلندی، 18001922، پر احساس ترین مشکل در سیاست بریتانیا را تشکیل می دهد، که اغلب به ضرر سایر منافع امپریالیستی است - گره گوردی که تنها با تأسیس دولت آزاد ایرلندی در سال 1922 قطع شد. این جلد لارنس جی مک کافری دیدگاهی منسجم از تکامل ناسیونالیسم ایرلندی از سال 1800 و تأثیر مسئله ایرلندی بر فرهنگ، سیاست و نهادهای بریتانیا ارائه می دهد.

پیوند عاطفی مسئله ایرلندی اما مک کافری معتقد است که ناسیونالیسم از تلاش اقلیت پروتستان ایرلندی تحت حمایت بریتانیا برای حفظ برتری دینی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بر اکثریت محروم و خشمگین پدید آمد. اگرچه امتیازات بریتانیا به تحریکات ایرلندی بسیاری از نارضایتی ها را از بین برد - اعطای برابری مذهبی مجازی به ایرلند، همراه با اصلاحات اساسی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی - ناسیونالیسم که اغلب در تلاش های خود برای تأمین اصلاحات و آزادی ناامید شده بود، موقعیت فزاینده ای سفت و سخت پیدا کرد. ناسیونالیست ها حاضر نبودند به چیزی کمتر از خودمختاری بسنده کنند، و از آنجایی که روش های قانون اساسی نتوانست به این هدف دست یابد، خشونت تنها جایگزین دیگر به نظر می رسید.

اختلافات تلخ ایجاد شده توسط مسئله ایرلندی آثار دائمی بر بریتانیایی ها گذاشت. سیاست و نهادها تلاش‌های دو نخست‌وزیر، پیل و گلادستون، برای حل مناقشه، طرف‌های خود را از هم جدا کرد و در نتیجه به سردرگمی و بی‌ثباتی سیاسی کمک کرد. اما اتحاد ملی‌گرای لیبرال بریتانیایی ایرلند به بهبود وضعیت ایرلند دست یافت و به پیشرفت دموکراسی در بریتانیا سرعت بخشید. و تلاش سیاستمداران بریتانیایی برای پرداختن به جنبه های اقتصادی و اجتماعی مسئله ایرلند باعث تضعیف آزادی عمل و تشویق پیشرفت دولت رفاه در هر دو جزیره شد. از سوی دیگر، چالش ناسیونالیسم ایرلندی ریشه‌های پوپری بومی‌گرایی بریتانیا را حفظ کرد و برانگیخت و آن را تا اوایل قرن بیستم به عاملی تأثیرگذار در سیاست تبدیل کرد.

مک‌کافری معتقد است که مسئله ایرلندی، در جهان معاصر ما از کشورهای نوظهور، جنگ های آزادیبخش و تنش بین اکثریت ها و اقلیت ها اهمیت ویژه ای دارد. ایرلند نمونه اولیه ای از رویاهای تبدیل شدن به ناسیونالیست های فرهنگی و این واقعیت هشیارکننده را ارائه می دهد که انقلابیون ایدئولوژیک اغلب سیاستمداران عملی ضعیفی می سازند.

The many dimensions of the Irish Question, 18001922, constituted the most emotion-laden problem in British politics, often to the detriment of other imperial interests—a Gordian knot only severed by the establishment of the Irish Free State in 1922. In this volume Lawrence J. McCaffrey presents a coherent view of the evolution of Irish nationalism since 1800 and the impact of the Irish Question on British culture, politics, and institutions.

The emotional nexus of the Irish Question was the religious issue, but McCaffrey believes that nationalism emerged from the attempt of the Irish Protestant minority, supported by Britain, to maintain religious, political, economic, and social ascendancy over a deprived and resentful majority. Although British concessions to Irish agitation removed many grievances—granting to Ireland virtual religious equality, along with substantial social, economic, and political reforms—nationalism, often frustrated in its attempts to secure reform and freedom, assumed an increasingly rigid position. Nationalists were not willing to settle for less than self-government, and as constitutional methods failed to achieve this goal, violence seemed the only other alternative.

The bitter dissensions created by the Irish Question left permanent marks upon British politics and institutions. The efforts of two Prime Ministers, Peel and Gladstone, to resolve the conflict split their parties, thus contributing to political confusion and instability. But the Irish nationalistBritish Liberal alliance achieved improvement in the condition of Ireland and speeded advancement of democracy in Britain. And the attempt of British politicians to deal with the economic and social aspects of the Irish Question undermined laissez faire and encouraged the progress of the welfare state in both islands. On the other hand, the challenge of Irish nationalism sustained and stimulated the no-Popery roots of British nativism, making it an influential factor in politics until early in the twentieth century.

The Irish Question, McCaffrey believes, has particular relevance in our contemporary world of emerging nations, wars of liberation, and tensions between majorities and minorities. Ireland offers an early example of the dreams of cultural nationalists becoming realities and of the sobering fact that ideological revolutionaries often make poor practical politicians.