The Irish Abortion Journey, 1920–2018

این کتاب روایت سقط جنین ایرلندی را در تاریخ سلامت باروری زنان بازخوانی می‌کند و شباهت‌ها و تفاوت‌هایی را که تاریخ سقط جنین را در این دو ایالت در جزیره ایرلند شکل داده است، بررسی می‌کند. از زمان قانونی شدن سقط جنین در بریتانیا در سال 1967، حدود 200000 زن برای سقط جنین از ایرلند به انگلستان سفر کرده اند. با این حال، این مسیر سقط جنین حداقل یک قرن قدمت دارد و با مهاجرت زنان به بریتانیا برای فرار از عدم تحمل اخلاقی در ایرلند نسبت به مادران مجرد و فرزندان آنها آغاز شد. این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه نگرش به مادری مجرد منعکس کننده پذیرش فرهنگی گسترده‌تری است که اخلاق باید بر نگرانی‌های مربوط به سلامت مادر غلبه کند. این منطق در واکنش‌های اجتماعی و سیاسی به کنترل موالید و سقط جنین منفجر شد و با اذعان به این که در اولویت دادن به اخلاق، برخی از زنان می‌میرند، حمایت می‌شود.

This book reframes the Irish abortion narrative within the history of women’s reproductive health and explores the similarities and differences that shaped the history of abortion within the two states on the island of Ireland. Since the legalisation of abortion in Britain in 1967, an estimated 200,000 women have travelled from Ireland to England for an abortion. However, this abortion trail is at least a century old and began with women migrating to Britain to flee moral intolerance in Ireland towards unmarried mothers and their offspring. This study highlights how attitudes to unmarried motherhood reflected a broader cultural acceptance that morality should trump concerns regarding maternal health. This rationale bled into social and political responses to birth control and abortion and was underpinned by an acknowledgement that in prioritising morality some women would die.