The Invention of Physical Science: Intersections of Mathematics, Theology and Natural Philosophy Since the Seventeenth Century Essays in Honor of Erwin N. Hiebert

علوم فیزیک مدرن از زمینه های علمی تخصصی تشکیل شده است که ریشه در کارهای آزمایشگاهی تجربی و بازنمایی های منطقی و ریاضی دارد. تبیین علمی معاصر به شدت از تفسیر دینی متمایز شده است، اگرچه مسلماً دانشمندان گاهی اوقات کار فلسفی تفسیر متافیزیک مکان، زمان و ماده را انجام می دهند. با این حال، به ندرت پیش می آید که متکلمان یا فیلسوفان به طور قانع کننده ای ادعا کنند که کار علمی دانشمندان فیزیکی و ریاضیدانان را انجام می دهند.
سختی این تقسیمات و تمایزها نسبتاً جدید است. علم فیزیک مدرن از قرن هفدهم به آرامی و به تدریج از طریق تعامل بین اهداف و مطالب ریاضیات، الهیات و فلسفه طبیعی ابداع شد. ده مورخ علم در مقالاتی از تفاسیر قرن هفدهم از دنباله‌دارهای آسمانی تا توضیح قرن بیستم از ردیابی‌ها در اتاق‌های حباب‌دار، رشته‌های متافیزیکی و الهیاتی را نشان می‌دهند که همچنان زیربنای معرفت‌شناسی و عمل علوم فیزیکی و ریاضیات هستند، حتی در حالی‌که آنها این رشته‌ها هستند. در طول سه قرن گذشته به تخصص های انضباطی تبدیل شد. مقدمه این جلد، ادای احترام به اروین ان. هیبرت است، که تدریس و پژوهش او به این موضوعات پرداخته و باعث توجه به آن شده است.

Modern physical science is constituted by specialized scientific fields rooted in experimental laboratory work and in rational and mathematical representations. Contemporary scientific explanation is rigorously differentiated from religious interpretation, although, to be sure, scientists sometimes do the philosophical work of interpreting the metaphysics of space, time, and matter. However, it is rare that either theologians or philosophers convincingly claim that they are doing the scientific work of physical scientists and mathematicians.
The rigidity of these divisions and differentiations is relatively new. Modern physical science was invented slowly and gradually through interactions of the aims and contents of mathematics, theology, and natural philosophy since the seventeenth century. In essays ranging in focus from seventeenth-century interpretations of heavenly comets to twentieth-century explanations of tracks in bubble chambers, ten historians of science demonstrate metaphysical and theological threads continuing to underpin the epistemology and practice of the physical sciences and mathematics, even while they became disciplinary specialties during the last three centuries. The volume is prefaced by tributes to Erwin N. Hiebert, whose teaching and scholarship have addressed and inspired attention to these issues.