The Integral Philosophy of Aurobindo: Hermeneutics and the Study of Religion

سری آئوروبیندو ملی‌گرا، فیلسوف، یوگی، گورو و شاعر هندی بود. این کتاب تحقیقی در مورد فلسفه یکپارچه Aurobindo و ارتباط معاصر آن است. این کتاب خواندن متون کلیدی Aurobindo را با وارد کردن آنها در گفتگو با مطالعات دینی و سنت‌های هرمنوتیکی ارائه می‌کند. بحث اصلی این است که فلسفه انتگرال آروبیندو به بهترین وجه به عنوان یک فلسفه هرمنوتیکی دین درک می شود.

چنین درکی از فلسفه Aurobindo که بینش‌های ماهوی و روش‌شناختی را برای مطالعه آکادمیک دین ارائه می‌کند، به سه هدف مرتبط تقسیم می‌شود. اولین مورد نشان دادن این است که قدرت بینش اوروبیندونی در خودانگاره آن به عنوان یک تحقیق سنتی-هرمنوتیکی در دین نهفته است. دوم، به دست آوردن بینش های اساسی از تحقیقات Aurobindo برای پیش بینی راهی فراتر از بن بست در بحث مذهبی-سکولار فعلی در مطالعه آکادمیک دین. سکولاریست‌های مسلط با بیرون آمدن از شرایط سکولاریسم خواستار کنار گذاشتن مقوله «دین» و برچیده شدن رشته دانشگاهی علوم دینی هستند. کار یکپارچه آروبیندو درباره «دین» که برخاسته از سنت ودانتا است، شرایط سکولاریته را که زیربنای بحث دینی-سکولار است، نقد می‌کند. در نهایت، با توجه به سنت هرمنوتیکی و مبتنی بر بینش‌های روش‌شناختی از روش انتگرال‌آوروبیندو، این کتاب یک رویکرد هرمنوتیکی برای مطالعه دین را که ماهیت گفت‌وگویی دارد، بررسی می‌کند.

این کتاب مورد توجه دانشگاهیان خواهد بود. مطالعه مطالعات دینی، فلسفه دین، هرمنوتیک قاره‌ای، هند مدرن، هندوئیسم مدرن و همچنین مطالعات آسیای جنوبی.

Sri Aurobindo was an Indian nationalist, philosopher, yogi, guru, and poet. This book is an enquiry into the integral philosophy of Aurobindo and its contemporary relevance. It offers a reading of Aurobindo’s key texts by bringing them into conversation with religious studies and the hermeneutical traditions. The central argument is that Aurobindo’s integral philosophy is best understood as a hermeneutical philosophy of religion.

Such an understanding of Aurobindo’s philosophy, offering both substantive and methodological insights for the academic study of religion, subdivides into three interrelated aims. The first is to demonstrate that the power of the Aurobindonian vision lies in its self-conception as a traditionary-hermeneutical enquiry into religion; the second, to draw substantive insights from Aurobindo’s enquiry to envision a way beyond the impasse within the current religious-secular debate in the academic study of religion. Working out of the condition of secularism, the dominant secularists demand the abandonment of the category ‘religion’ and the dismantling of the academic discipline of religious studies. Aurobindo’s integral work on ‘religion’, arising out of the Vedānta tradition, critiques the condition of secularity that undergirds the religious-secular debate. Finally, informed by the hermeneutical tradition and building on the methodological insights from Aurobindo's integral method, the book explores a hermeneutical approach for the study of religion which is dialogical in nature.

This book will be of interest to academics studying Religious Studies, Philosophy of Religion, Continental Hermeneutics, Modern India, Modern Hinduism as well as South Asian Studies.