دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Maurice Blanchot. Jacques Derrida
سری: Meridian: Crossing Aesthetics
ISBN (شابک) : 0804733260, 9780804733267
ناشر: Stanford University Press
سال نشر: 2000
تعداد صفحات: 63
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 13 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Instant of My Death / Demeure: Fiction and Testimony به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب لحظه مرگ من / Demeure: داستان و شهادت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این جلد رویارویی قابل توجهی را در تفکر انتقادی و فلسفی ثبت می کند: ملاقات دو تن از پیشگامان بزرگ اندیشه معاصر، موریس بلانشو و ژاک دریدا، که آنها نیز با دوستی و رابطه پیچیده ای با گذشته خود به یکدیگر پیوند خورده اند. این کتاب بیش از یک متن ادبی با تفسیر انتقادی، رویدادی با اهمیت برای دغدغههای فلسفی، ادبی و سیاسی معاصر است. این کتاب شامل «لحظه مرگ من»، یک قطعه نثر کوتاه قدرتمند از بلانشو، و یک مقاله مبسوط از دریدا است. که آن را در چارچوب پرسش های ادبیات و شهادت می خواند. روایت بلانشو مربوط به لحظهای است که مرد جوانی در طول جنگ جهانی دوم به جوخه تیراندازی میآید و ناگهان خود را از مرگ نزدیکش رها میکند. این واقعه که به صورت سوم شخص نوشته شده است، به شکلی خودبیوگرافیک است – از عنوان، چندین نکته در متن، و نامه ای که بلانشو در مورد حادثه ای مشابه در زندگی خود نوشته است – اما فقط تا آنجا که برای بلانشو سؤال ایجاد می کند. تجربه ممکن است به معنای تصادف نزدیک به مرگ، در لحظه ای که مرد آزاد می شود، به حادثه زندگی ای تبدیل می شود که دیگر آن را ندارد. متن این پرسش را مطرح میکند که نوشتن درباره (غیر)تجربهای که نمیتوان آن را بهعنوان تجربهای که شخص نمیتوان ادعا کرد، به چه معناست، و به این ترتیب متنی شهادت یا شاهد است. قرائت دریدا از بلانشو، مشکل شهادت را به مشکل راز پیوند میدهد. و به مفهوم آنی. بدین ترتیب عناصر ارزیابی مجدد گسترده تری از ادبیات، شهادت و حقیقت را فراهم می کند. دریدا در پرداختن به رابطه پیچیده میان نوشتار و تاریخ، به طور ضمنی به پرسشهای مربوط به رابطه بین روشنفکران اروپایی و جنگ جهانی دوم نیز میپردازد.
This volume records a remarkable encounter in critical and philosophical thinking: a meeting of two of the great pioneers in contemporary thought, Maurice Blanchot and Jacques Derrida, who are also bound together by friendship and a complex relation to their own pasts. More than a literary text with critical commentary, it constitutes an event of central significance for contemporary philosophical, literary, and political concerns.The book consists of The Instant of My Death, a powerful short prose piece by Blanchot, and an extended essay by Derrida that reads it in the context of questions of literature and of bearing witness. Blanchot’s narrative concerns a moment when a young man is brought before a firing squad during World War II and then suddenly finds himself released from his near death. The incident, written in the third person, is suggestively autobiographical—from the title, several remarks in the text, and a letter Blanchot wrote about a similar incident in his own life—but only insofar as it raises questions for Blanchot about what such an experience might mean. The accident of near death becomes, in the instant the man is released, the accident of a life he no longer possesses. The text raises the question of what it means to write about a (non)experience one cannot claim as one’s own, and as such is a text of testimony or witness.Derrida’s reading of Blanchot links the problem of testimony to the problem of the secret and to the notion of the instant. It thereby provides the elements of a more expansive reassessment of literature, testimony, and truth. In addressing the complex relation between writing and history, Derrida also implicitly reflects on questions concerning the relation between European intellectuals and World War II.