The Indus

زمانی که اسکندر مقدونی در قرن چهارم پیش از میلاد به دره سند حمله کرد، کاملاً غافل بود که زمانی مرکز تمدنی بوده است که می‌توانست مصر باستان و بین النهرین همسایه را از نظر وسعت و پیچیدگی به چالش بکشد. در این مقدمه قابل دسترس، اندرو رابینسون داستان این قوم مرموز را که برای حدود 4000 سال فراموش شده بودند، تعریف می کند. نیم هزاره، تا سال 1900 قبل از میلاد، زمانی که به طور مرموزی افول کرد و در نهایت ناپدید شد. تنها در دهه 1920، باستان شناسان انگلیسی و هندی در جستجوی اسکندر به خرابه های تمدنی در شمال غربی هند و شرق پاکستان دست یافتند. رابینسون شبکه ای از سکونتگاه ها را بررسی می کند - بیش از 1000 - که بیش از 800000 کیلومتر مربع را پوشش می دهد. او ویژگی های فنی پیشرفته برخی از شهرهای باستانی تمدن، مانند هاراپا و موهنجودارو را بررسی می کند، جایی که باستان شناسان جواهرات سنگ های قیمتی ظریف، یک سیستم نگارش تصویری نفیس (هنوز نیاز به رمزگشایی)، نمادهای ظاهراً هندو، سیستم های لوله کشی پیدا کرده اند. که تا امپراتوری روم و برنامه ریزی خیابانی که شایسته دنیای مدرن ما باشد بهتر نخواهد بود. او همچنین به آنچه گم شده اشاره می کند: هرگونه شواهد جنگی، با وجود تجارت دریایی ماجراجویانه بین شهرهای سند و بین النهرین از طریق خلیج فارس.

با نگاهی جذاب به تمدن وسوسه‌انگیز «گمشده»، این کتاب گواهی بر برتری هنری، پیشرفت تکنولوژیک، بنیه اقتصادی و تحمل اجتماعی آن است، بدون در نظر گرفتن میراث سند در جنوب آسیای مدرن و وسیع‌تر. جهان

When Alexander the Great invaded the Indus Valley in the fourth century BCE, he was completely unaware that it had once been the center of a civilization that could have challenged ancient Egypt and neighboring Mesopotamia in size and sophistication. In this accessible introduction, Andrew Robinson tells the story—so far as we know it—of this enigmatic people, who lay forgotten for around 4,000 years.

Going back to 2600 BCE, Robinson investigates a civilization that flourished over half a millennium, until 1900 BCE, when it mysteriously declined and eventually vanished. Only in the 1920s, did British and Indian archaeologists in search of Alexander stumble upon the ruins of a civilization in what is now northwest India and eastern Pakistan. Robinson surveys a network of settlements—more than 1,000—that covered over 800,000 square kilometers. He examines the technically advanced features of some of the civilization’s ancient cities, such as Harappa and Mohenjo-daro, where archaeologists have found finely crafted gemstone jewelry, an exquisite part-pictographic writing system (still requiring decipherment), apparently Hindu symbolism, plumbing systems that would not be bettered until the Roman empire, and street planning worthy of our modern world. He also notes what is missing: any evidence of warfare, notwithstanding an adventurous maritime trade between the Indus cities and Mesopotamia via the Persian Gulf.  

A fascinating look at a tantalizingly “lost” civilization, this book is a testament to its artistic excellence, technological progress, economic vigor, and social tolerance, not to mention the Indus legacy to modern South Asia and the wider world.