The Incentive of the Maggot

در اولین مجموعه برنده جایزه خود، ران اسلیت به دنبال تلاقی هنر، فناوری و انسانیت با هوش، شوخ طبعی و اشتیاق است. صدای منحصر به فرد او از سفرهای جهانی او به عنوان یک مدیر تجاری مطلع می شود. همانطور که رابرت پینسکی در مقدمه خود می نویسد، اسلیت مشخصات شخصی و جهانی را به شیوه ای متمایز، ظریف و نادیده انگاشته است که انتظارات را در مورد اینکه چه چیزی سیاسی و چه چیزی شخصی است، کنار هم می آورد.» به قول اسلیت، «آیا این پایان جهان؟ / نه فقط پایان / زبانی که آن را توصیف می کند.\" که اخیراً در نیویورکر منتشر شده است، اسلیت توسط جیمز لونگنباخ به دلیل توانایی اش در "غریب جلوه دادن جهان شناخته شده - شعری کاملاً لحظه ای تحسین شده است. لحظه ما، چون شبیه هیچ کس دیگری نیست.

In his prize-winning debut collection, Ron Slate seeks out the intersections of art, technology, and humanity with intelligence, wit, and fervor. His unique voice is informed by his world travels as a business executive. As Robert Pinsky writes in his introduction, Slate “brings together the personal and the global in a way that is distinctive, subtle, defying expectations about what is political and what is personal." In Slate's words, "Is this the end of the world? / No just the end / of the language that describes it." Recently published in The New Yorker, Slate has been praised by James Longenbach for his ability to “make the known world seem wickedly strange — a poetry that is utterly of the moment, our moment, because it sounds like nobody else."