The Impossibility and Necessity of Theodicy: The “Essais” of Leibniz

این کتاب تفسیری تحلیلی از «Essais de Théodicée» لایب‌نیتس با ارجاعات گسترده به همه آثار او ارائه می‌کند. این نظریه بسیاری از تزها را نشان می‌دهد و آن را تأیید می‌کند: برداشت عقلانی لایب‌نیتس از ایمان، تصور عقلانی او از رمز و راز، اصلاح هستی‌شناسی کلاسیک، و اهمیت اندیشه لایب‌نیتس در سنت ایده‌آلیسم انتقادی. لایب نیتس در تلاش خود برای تدوین یک تئودیسه، به عنوان نماینده کلاسیک عقل گرایی مدرن غیرایماننتیستی ظاهر می شود که قادر به درگیر شدن در گفتگوی نزدیک با دین و ایمان است. این رابطه دلالت بر این دارد که خدا و عقل مستقیماً در طرح چالش دخالت دارند و دفاع یکی دفاع از دیگری است. تئودیسه و لوگودیسی دو جنبه کلیدی از فلسفه ای هستند که برای ایمان باز است و ایمانی که می تواند در فرهنگ و تاریخ مداخله کند.

This book provides an analytical interpretation of Leibniz's 'Essais de Théodicée' with wide-ranging references to all his works. It shows and upholds many thesis: Leibniz's rational conception of faith, his rational notion of mystery, the reformation of classical ontology, and the importance of Leibniz's thought in the tradition of the critical idealism. In his endeavor to formulate a theodicy, Leibniz emerges as a classic exponent of a non-immanentist modern rationalism, capable of engaging in a close dialogue with religion and faith. This relation implies that God and reason are directly involved in posing the challenge and that the defence of one is the defence of the other. Theodicy and logodicy are two key aspects of a philosophy which is open to faith and of a faith which is able to intervene in culture and history.