The Implications of Climate and Sea–Level Change for Bangladesh

اگرچه "اثر گلخانه ای" و "تغییر آب و هوای جهانی" برای چندین دهه موضوع بررسی علمی بوده اند، اما اخیراً مورد توجه گسترده عمومی قرار گرفته اند. دو رویداد مهم به ایجاد این توجه کمک کرد. ابتدا، در سال 1990، هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) یافته های خود را در مورد علم، تأثیرات و پیامدهای سیاستی تغییرات آب و هوا منتشر کرد. یافته‌های IPCC که توسط متخصصان برجسته جهان در این زمینه تهیه و بررسی شد، تأیید کرد که افزایش غلظت‌های اتمسفر گازهای «گلخانه‌ای» مانند دی‌اکسید کربن، متان، اکسید نیتروژن و کلروفلوئوروکربن‌ها می‌تواند باعث ایجاد جهان شود. به گرم شدن و بالا آمدن سطح دریا. دوم، در سال 1992 کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد محیط زیست و توسعه (UNCED) در ریودوژانیرو توجه دولت های ملی جهان و همچنین سازمان ها و افراد خارج از دولت ها را بر تهدید تغییرات آب و هوایی جهانی متمرکز کرد. کنوانسیون چارچوب تغییر آب و هوا (FCCC) که توسط کشورها در UNCED امضا شده است، هم نگرانی در مورد اثرات تغییرات آب و هوا و هم نیاز فوری به اقدام برای جلوگیری یا کاهش اثرات بالقوه آن، به ویژه با توجه به کشورهای در حال توسعه آسیب پذیر را منعکس می کند. جهان بنگلادش FCCC را در 15 آوریل 1994 تصویب کرد. کشورهایی که FCCC را امضا و تصویب کرده اند موظفند در مورد تعدادی از موضوعات مرتبط به کنوانسیون (CoP) به کنوانسیون گزارش دهند.

Although the "greenhouse effect" and "global climate change" have been the subjects of scientific scrutiny for many decades, only recently have they received widespread public attention. Two major events helped generate this attention. First, in 1990 the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) published its findings on the science, impacts and policy implications of climate change. The findings of the IPCC, prepared and reviewed extensively by the world's leading experts in the field, confirmed that the increasing atmospheric concentrations of "greenhouse" gases, such as carbon dioxide, methane, nitrous oxide and the chlorofluorocarbons, could cause the world to warm and sea level to rise. Second, in 1992 the United Nations Conference on Environment and Development (UNCED) inRio de Janeiro focussed the attention of the world's national governments, as well as organisations and individuals outside the governments, on the threat of global climate change. The Framework Convention on Climate Change (FCCC), signed by nations at UNCED, reflects both the concern about the effects of climate change and the urgent need for action to prevent or reduce its potential impacts, particularly with respect to the vulnerable developing countries of the world. Bangladesh ratified the FCCC on 15 April 1994. The countries that have signed and ratified the FCCC are obligated to report to the Conference of the Parties (CoP) to the Convention on a number of inter­ related issues.