The Impact of Climatic Variations on Agriculture: Volume 1: Assessment in Cool Temperate and Cold Regions

سه مطالعه مهم در دهه 1970 برای بررسی رابطه بین تغییرات آب و هوایی و کشاورزی آغاز شد: توسط دانشگاه ملی دلکنس (1980) در مورد بازده محصول و تغییرات آب و هوا تا سال 2000، توسط ایالات متحده. وزارت حمل و نقل (1975) در مورد تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر روی بیوسفر و توسط وزارت انرژی ایالات متحده (1980) در مورد پیامدهای زیست محیطی و اجتماعی یک تغییر آب و هوایی احتمالی ناشی از CO (مطالعه ClAP 2). اینها پروژه های پیشگام در زمینه جوانی بودند. تأکید آنها بر اندازه‌گیری تأثیرات احتمالی تغییرات اقلیمی به جای ارزیابی پاسخ‌های احتمالی بود، و آنها بر تأثیرات مرتبه اول (مثلاً بر عملکرد محصول) به جای تأثیرات مرتبه بالاتر بر جامعه تمرکز کردند. گام بعدی منطقی، بررسی اثرات مرتبه بالاتر و پاسخ‌های بالقوه، به عنوان بخشی از یک رویکرد یکپارچه‌تر برای ارزیابی تأثیر بود. این توسط برنامه جهانی تأثیر آب و هوا (WCIP) که توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) هدایت می شود، انجام شد. WCIP یکی از چهار جنبه برنامه جهانی آب و هوا است که در سال 1979 آغاز شد. در جلسه ای در سال 1982، کمیته مشاوره علمی WCIP، به طور کلی، پیشنهاد موسسه بین المللی تحلیل سیستم های کاربردی (IIASA) را پذیرفت. یک ارزیابی یکپارچه تاثیر آب و هوا، با این شرط که تاکید بر تاثیرات در بخش کشاورزی باشد. از مارتین پری خواسته شد تا پروژه را در IIASA طراحی و کارگردانی کند. بودجه توسط UNEP، IIASA، دولت اتریش و دانشگاه ملل متحد تامین شد.

Three important studies were initiated in the 1970s to investigate the relation­ ship between climatic variations and agriculture: by the National Delcnse University (1980) on Crop Yields and Climate Change to the Year 2000, by the U.s. Department of Transportation (1975) on Impacts of Climatic Change on the Biosphere and by the U.S. Department of Energy (1980) on Environmental and Societal Consequences of a Possible CO -Induced Climatic Change (the ClAP 2 study). These were pioneering projects in a young field. Their emphasis was on measuring likely impacts of climatic variations rather than on evaluating possible responses, and they focused on first-order impacts (e.g., on crop yields) rather than on higher-order effects on society. A logical next step was to look at higher-order effects and potential responses, as part of a more integrated approach to impact assessment. This was undertaken by the World Climate Impact Program (WCIP), which is directed by the United Nations Environment Program (UNEP). The WCIP is one of four aspects of the World Climate Program that was initiated in 1979. At a meeting in 1982, the Scientific Advisory Committee of WCIP accepted, in broad terms, a proposal from the International Institute for Applied Systems Analysis (IIASA) for an integrated climate impact assessment, with the proviso that the emphasis be on impacts in the agricultural sector. Martin Parry was asked to design and direct the project at IIASA. Funding was provided by UNEP, IIASA, the Austrian Government and the United Nations University.