The Immune Synapse as a Novel Target for Therapy

سیناپس ایمنی را می توان با یک ماشین مولکولی مقایسه کرد که فعال شدن سلول T را هنگام تماس با یک سلول ارائه دهنده آنتی ژن (APC) کنترل می کند. سیناپس ایمنی در انتقال اطلاعات از طریق اتصال سلول T-APC نقش دارد. این نقش اساسی در کنترل و ماهیت پاسخ ایمنی ایفا می کند.

در سال های اخیر چندین رویکرد برای برنامه ریزی مجدد پاسخ ایمنی با هدف قرار دادن مولکول های دخیل در سیناپس ایمنی ایجاد شده است. . آنتی‌بادی‌های مونوکلونال، مانند آنهایی که گیرنده لنفوسیتی، مولکول‌های تحریک‌کننده و چسبنده (CD3، CD4، CD40L، CTLA4-Ig، LFA-1) را هدف قرار می‌دهند، یا لیگاندهای پپتیدی تغییر یافته نشان داده‌اند که قادر به ایجاد تحمل ایمنی در پیوند، خودایمنی و پیوند هستند. آلرژی.

این جلد پیشرفت در این زمینه، از علوم پایه تا آزمایشات بالینی، و مکانیسم های اصلی درگیر را مورد بحث قرار می دهد. این مورد توجه پزشکان و محققانی است که در این زمینه کار می کنند.

The immune synapse can be compared to a molecular machine that controls T cell activation when getting in contact with an antigen-presenting cell (APC). The immune synapse is involved in the transfer of information across the T cell–APC junction. It plays an essential role in the control and nature of the immune response.

In recent years several approaches have been developed to reprogram the immune response by targeting molecules involved in the immune synapse. Monoclonal antibodies, such as those targeting the lymphocyte co-receptor, costimulatory and adhesion molecules (CD3, CD4, CD40L, CTLA4-Ig, LFA-1), or altered peptide ligands have been shown capable of inducing immune tolerance in transplantation, autoimmunity and allergy.

This volume discusses the progress in the field, from basic science to clinical trials, and the major mechanisms involved. It is of interest to clinicians and researchers working in this area.