The Immediacy of Mystical Experience in the European Tradition

این جلد تجربیات عرفانی را که به طرق مختلف توسط «نویسندگان» مانند فیلسوفان، عرفا، روانکاوان، نویسندگان و زنان دهقان به تصویر کشیده شده است، بررسی می کند. این «نویسندگان عرفانی» در طول اعصار سعی در انتقال ناگفتنی ها از طریق نوشته ها، نقاشی ها یا داستان های شفاهی داشته اند. تجربه بلافصل خداوند منبع اولیه و هدف نهایی این تعابیر عرفانی است. این تجربه اساساً غیرقابل وصف است، با این حال همه نویسندگان عرفانی، آگاهانه یا ناآگاهانه، تمایلی به انتقال آنچه در لحظات رستاخیز داشته‌اند، دارند. در عین حال آنها در نقش واسطه قرار دارند: هدف از بیان خود - چه مکتوب، چه نقاشی یا شفاهی - این است که دیگران را به نحوی درک یا احساس کنند که تجربه کرده اند و دیگران را به سمت هدف معنوی انسان سوق دهند. زندگی این جلد تجارب عرفانی و نحوه توصیف یا ترسیم آنها در فرهنگ اروپای غربی، از دوران باستان تا امروز، را از منظری بین رشته‌ای مورد مطالعه قرار می‌دهد و به روش‌های مختلف به مفهوم «تجربه بی‌واسطه» می‌پردازد.

This volume examines mystical experiences as portrayed in various ways by “authors” such as philosophers, mystics, psychoanalysts, writers, and peasant women. These “mystical authors” have, throughout the ages, attempted to convey the unsayable through writings, paintings, or oral stories. The immediate experience of God is the primary source and ultimate goal of these mystical expressions. This experience is essentially ineffable, yet all mystical authors, either consciously or unconsciously, feel an urge to convey what they have undergone in the moments of rapture. At the same time they are in the role of intermediaries: the goal of their self-expression – either written, painted or oral – is to make others somehow understand or feel what they have experienced, and to lead others toward the spiritual goal of human life. This volume studies the mystical experiences and the way they have been described or portrayed in West-European culture, from Antiquity to the present, from an interdisciplinary perspective, and approaches the concept of “immediate experience” in various ways.