دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Maud Ellmann
سری:
ISBN (شابک) : 067442705X, 9780674427051
ناشر: Harvard University Press
سال نشر: 1993
تعداد صفحات: 148
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Hunger Artists: Starving, Writing, and Imprisonment به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هنرمندان گرسنگی: گرسنگی ، نوشتن و زندان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پدیده خود گرسنگی داوطلبانه - چه توسط اعتصاب غذای سیاسی و چه افراد بی اشتها - پازل قدرتی است که پیامی رادیکال تر از هر پیامی را که با صدای بلند بیان می شود، نشان می دهد. در این پدیدارشناسی جذاب، مود المان این پیام، پیدایش، بیان و اهمیت آن را به زبان می آورد. او می پرسد که چگونه عمل غذا خوردن به استعاره برای اطاعت و گرسنگی به استعاره برای اعتراض تبدیل شده است؟ چگونه رد غذا تبدیل به رد محدودیت های غیرقابل تحمل اجتماعی - یا زندان واقعی می شود؟ در نهایت چنین اعتراضی - در لحظه مرگ - چه چیزی حاصل می شود؟ المان به طرز درخشانی پاسخ ها را باز می کند. او نشان می دهد که آنها در رابطه معکوس بین گرسنگی بدنی و بیان کلامی دروغ می گویند. او با مثالهایی از ییتس و کافکا، مارکس و فروید، وول سویینکا و رایخوانها، مهاتما گاندی و جین فوندا، معانی درهمتنیده نوشتن و گرسنگی را در فرهنگ گرسنگان ما بررسی میکند. محور بحث او، مقایسهای بین اعتصاب غذای ایرلندی در سال 1981 و طرح کلیسا ریچاردسون است، که در آن قهرمان، بهخاطر - یا، شاید، انتقام - تجاوز جنسی، خود را از گرسنگی میکشد. هر دو مورد، در مقابل کاهش وحشیانه گوشت، افراط عجیبی از کلمات را نشان می دهد، گویی بدن گرسنگان را پرحرفی خودشان بلعیده است. The Hunger Artists این تغذیه خون آشامانه از کلمات را بر روی گوشت بررسی می کند و قرابت های عجیبی را بین کار گرسنگی و تولد نامه ها، خاطرات، شعرها، کتاب ها آشکار می کند. المان در نثر لاغر و پر جنب و جوش خود، فراتر از مشغله های مد روز با بدن، به منطق وحشتناک بی تجسمی می رسد.
The phenomenon of voluntary self-starvation - whether by political hunger strikers or lone anorectics - is a puzzle of engrossing power, suggesting a message more radical than any uttered aloud. In this fascinating phenomenology, Maud Ellmann teases out this message, its genesis, expression, and significance. How, she asks, has the act of eating become the metaphor for compliance, starvation the metaphor for protest? How does the rejection of food become the rejection of intolerable social constraints - or of actual imprisonment? What is achieved at the extremity of such a protest - at the moment of death? Ellmann brilliantly unravels the answers; they lie, she shows, in the inverse relationship between bodily hunger and verbal expression. Drawing her examples from Yeats and Kafka, Marx and Freud, Wole Soyinka and the suffragettes, Mahatma Ghandi and Jane Fonda, she explores the entangled meanings of writing and hunger in our culture of starvers. Central to her discussion is an arresting comparison between the Irish Hunger Strike of 1981 and the plot of Richardson's Clarissa, in which the heroine starves herself to death in penance for - or, perhaps, revenge against - her rape. Both cases show a strange excess of words in contrast to the savage reduction of the flesh, as if the bodies of the starvers were devoured by their own verbosity. The Hunger Artists examines this vampirical feeding of words on flesh, revealing uncanny affinities between the labor of starvation and the birth of letters, diaries, poems, books. In her lean and vibrant prose, Ellmann reaches beyond the fashionable preoccupation with the body to the terrifying logic of disembodiment.