دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: James Grant Duff
سری:
ISBN (شابک) : 9781782892335
ناشر: Pickle Partners Publishing
سال نشر: 2014
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 8 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The History Of The Mahrattas - Vol I به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب The History Of The Mahrattas - جلد اول نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
قدرت هند در زمان امپراتوری ماراتا یا کنفدراسیون ماراتا که یک قدرت امپراتوری هند بود که از سال 1674 تا 1818 وجود داشت به اوج خود قبل از راج رسید. کیلومتر مربع ماراتاها برای پایان دادن به حکومت مغول در هند اعتبار دارند. ماراتاها یک گروه جنگجوی یومن از دکن غربی بودند که در دوران حکومت سلسله عادل شاهی و سلطان احمدناگر به شهرت رسیدند. این امپراتوری توسط شیواجی بوسل تأسیس شد، که به طور رسمی تاج خود را چاتراپاتی (\"امپراتور\") با رایگاد به عنوان پایتخت خود در سال 1674 بر سر گذاشت و با موفقیت علیه امپراتوری مغول جنگید. امپراتوری ماراتا از سال 1681 تا 1707 به مدت 27 سال با مغول ها جنگید که طولانی ترین جنگ در تاریخ هند شد. شیواجی، پیشگام \\\"شیوا سوترا\\\" یا گانیمی کاوا (تاکتیک های چریکی) بود که از عوامل استراتژیک مانند جمعیت شناسی، سرعت، غافلگیری و حمله متمرکز برای شکست دادن دشمنان بزرگتر و قدرتمندتر خود استفاده کرد. پس از مرگ اورنگ زیب امپراتور مغول، امپراتوری تحت حکومت پیشواها گسترش زیادی یافت. امپراتوری در اوج خود از تامیل نادو در جنوب، تا پیشاور (پاکستان امروزی) در مرز افغانستان در شمال، و جزایر بنگال و آندامان در شرق امتداد داشت. در سال 1761، ارتش ماراتا در نبرد سوم پانیپات به امپراتوری درانی افغانی ابدالی شکست خورد، که گسترش امپراتوری آنها را متوقف کرد. ده سال پس از پانیپات، ماداورائو پیشوا جوان اقتدار ماراتا را در شمال هند بازگرداند. در تلاش برای مدیریت مؤثر امپراتوری بزرگ، او نیمه خودمختاری را به قوی ترین شوالیه ها داد، که یک کنفدراسیون از ایالت های ماراتا را ایجاد کرد. در سال 1775، شرکت بریتانیایی هند شرقی در یک مبارزه جانشینی در پونا مداخله کرد که به جنگ اول انگلیس و ماراتا تبدیل شد. ماراتاها تا زمان شکست آنها در جنگ های دوم و سوم آنگلو-ماراتا (1805-1818) قدرت برتر هند باقی ماندند، که باعث شد شرکت هند شرقی بریتانیا کنترل بیشتر هند را در اختیار بگیرد.
The power of India reached its pre-British Raj height under the Maratha Empire or the Maratha Confederacy which was an Indian imperial power that existed from 1674 to 1818. At its peak, the empire covered much of India, encompassing a territory of over 2.8 million km2. The Marathas are credited for ending the Mughal rule in India. The Marathas were a yeoman warrior group from the western Deccan that rose to prominence during the rule of the Adil Shahi dynasty and Ahmadnagar Sultanate. The empire was founded by Shivaji Bhosle, who formally crowned himself Chhatrapati (\"Emperor\") with Raigad as his capital in 1674, and successfully fought against the Mughal Empire. The Maratha Empire waged war for 27 years with the Mughals from 1681 to 1707, which became the longest war in the history of India. Shivaji, pioneered \"Shiva sutra\" or Ganimi Kava (guerrilla tactics), which leveraged strategic factors like demographics, speed, surprise and focused attack to defeat his bigger and more powerful enemies. After the death of the Mughal Emperor Aurangzeb, the empire expanded greatly under the rule of the Peshwas. The empire at its peak stretched from Tamil Nadu in the south, to Peshawar (modern-day Pakistan) on the Afghanistan border in the north, and Bengal and Andaman Islands in east. In 1761, the Maratha army lost the Third Battle of Panipat to Abdali’s Afghan Durrani Empire, which halted their imperial expansion. Ten years after Panipat, young Madhavrao Peshwa reinstated the Maratha authority over North India. In a bid to effectively manage the large empire, he gave semi-autonomy to the strongest of the knights, which created a confederacy of Maratha states. In 1775, the British East India Company intervened in a succession struggle in Pune, which became the First Anglo-Maratha War. Marathas remained the preeminent power in India until their defeat in the Second and Third Anglo-Maratha wars (1805–1818), which left the British East India Company in control of most of India.