The History of Miss Betsy Thoughtless

الیزا هیوود که حتی بر اساس معیارهای قرن هجدهم پرکار بود، نویسنده بیش از هشتاد عنوان، از جمله داستان‌های کوتاه، رمان‌ها، نشریات، نمایشنامه‌ها، شعر و یک جزوه سیاسی بود که برای مدت کوتاهی به زندان افتاد. از موفقیت‌های اولیه‌اش (به ویژه عشق بیش از حد) تا رمان‌های بعدی مانند بتسی بدون فکر (معروف‌ترین اثر او) همچنان به طور گسترده خوانده می‌شد، اما به عنوان یک «احمق» به تمسخر می‌آید. زنی بدنام و خط نویس توسط افرادی مانند سوئیفت و پوپ.

بتسی بی فکر داستان دگردیسی آهسته قهرمان قهرمان از عشوه گری بی فکر به همسری متفکر است. از قضا، تعیین کننده ترین لحظه در این تحول ممکن است زمانی باشد که بتسی تصمیم می گیرد شوهر خود را که از نظر عاطفی آزاردهنده و تنبیه کننده مالی است، ترک کند. تنها پس از تجربه استقلال است که به ازدواج خود و به بستر مرگ شوهرش باز می گردد. بتسی Thoughtless ممکن است اولین رمان واقعی رشد زنانه به زبان انگلیسی باشد. در این نسخه، متن با ضمائم همراه است، از جمله نوشته‌هایی از دورانی که به زندگی و کار هیوود و روابط او با معاصرانی مانند هنری فیلدینگ روشن می‌شود.

Prolific even by eighteenth-century standards, Eliza Haywood was the author of more than eighty titles, including short fiction, novels, periodicals, plays, poetry, and a political pamphlet for which she was briefly jailed. From her early successes (most notably Love in Excess) to later novels such as Betsy Thoughtless (her best known work) she remained widely read, yet sneered at as a ‘stupid, infamous, scribbling woman’ by the likes of Swift and Pope.

Betsy Thoughtless is the story of the slow metamorphosis of the heroine from thoughtless coquette to thoughtful wife. Ironically, the most decisive moment in this development may be when Betsy decides to leave her emotionally abusive and financially punishing husband; it is only after experiencing independence that she returns to her marriage and to what becomes her husbands deathbed. Betsy Thoughtless may be the first real novel of female development in English. In this edition the text is accompanied by appendices, including writings from the period that shed light on Haywood’s life and work, and on her relationship with contemporaries such as Henry Fielding.